Κλείσαμε!

Είτε τη βγάλετε σε ταβερνάκια...



Είτε πάτε να γνωρίσετε καινούριους, εξωτικούς πολιτισμούς...


είτε πάτε για κάμπινγκ...


είτε απλώς αράξετε στην πόλη...


για ξάπλες με καλή παρέα...


ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΕΝΑ ΚΑΛΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ! ΚΑΛΕΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ!

Φιλία δεν είναι...

"Τι; Έδειξες στο αγόρι σου φωτογραφία μου; Κι αν την βάλει σε πορνοσάιτ; Θα έπρεπε να ερωτηθώ."

"Ελαττώματα; Δεν μπορώ να σκεφτώ να έχω κανένα"

"...Δεν ξέρω...."

"-Αρραβωνιάστηκα.
-Αστειεύεσαι.
-Αυτό (δείχνει το δαχτυλίδι), δεν αστειεύεται!"

"...Δεν ξέρω..."

"Δεν μπορώ να έρθω για μπάνιο μαζί σας. Δεν είμαι μόνη μου πια. Έχω να λογοδοτώ για τις πράξεις μου αν θέλω να λέγομαι γυναίκα του"

"Δεν μου άρεσε ο τρόπος που μου είπατε την αλήθεια. Ήταν πολύ χύμα."

"Πρέπει να σεβαστείτε το γεγονός ότι διάλεξα να ζω τη ζωή αρραβωνιασμένης. Κάποια στιγμή, όταν αρραβωνιαστείτε κι εσείς, θα καταλάβετε"

"...Δεν ξέρω..."

Για μένα φιλία είναι...



...Να σκαρφαλώνεις παντού μαζί με τον άλλο. Ακόμα κι αν δεν ξέρεις πάντα πως θα κατέβεις.








Υ.Γ. Κακώς χρησιμοποίησα φράσεις δικές σου στο ποστ αυτό. Θα έπρεπε να ερωτηθείς.

Πως είσαι έτσι;

Λίγες μέρες πριν, στη δουλειά των ονείρων μου

-Κυρία διευθύντρια να σας πω κάτι επείγον...
-Απαπαα, αυτά τα βραχιόλια δεν πάνε καθόλου με το φόρεμα σου!
-Ναι κυρία Π., αλλά για το τεύχος που κλείνει πρέπει να βάλουμε
-Τι λες χριστιανή μου που θα μιλήσεις για στιλ με αυτά τα βραχιόλια!Μα είναι δυνατόν; Το φόρεμα σου έχει ΚΡΕΜ λουλουδάκια, κι αυτά τα βραχιόλια είναι ΑΣΠΡΑ!
-Και...δεν πάνε;
-Αχ θεε μου θα τρελαθώ! Λοιπόν, αυτά θα βγούνε (μου τα βγάζει), και θα πας απόψε να πάρεις μερικά σαμπανί, χρυσά, ασημένια κάτι που να ταιριάζει τελοσπάντων.
-Μάλιστα.
-Και μη σε ξαναδώ με αυτή την τσάντα. Πρέπει να προσέχεις πολύ.
-Μάλιστα. Να σας πω για το τεύχος που κλείνει;
-Άντε..Άντε...Ευτυχώς αυτό το φουστάνι δεν σου πάει κι άσχημα
-Ευτυχώς!
-Αλλά μέχρι τα Χριστούγεννα θα έχεις χάσει κιλά ε;Τ'ακούσατε όλοι;Θα σε ζυγίζω κάθε μέρα! Και μη σε ξαναδώ με αυτό το βερνίκι στα νύχια!Τελείως περσινή σεζόν!
-Μάλιστα...

Λίγες μέρες πριν, στο κατάστημα αξεσουάρ των ονείρων μου

-Αυτό;
-Καλά Δ., σοβαρά μιλάς; Θα κρεμάσεις αυτό το πράγμα πάνω σου;
-Μα θα της αρέσει, είμαι σίγουρη ότι θα της αρέσει!
-Ναι και στη γιαγιά μου θα αρέσει...Με κάτι τέτοια στολίζει τον επιτάφιο.
-Μ. πρέπει να το πάρω! Η καριέρα μου κινδυνεύει!
-Πάρε αυτό το γλυκούλι κολιέ τουλάχιστον...
-Απαπα, είσαι καλά; Είναι περσινή τάση...θα με απολύσει!
-Δ. δεν πάμε σινεμά; Είσαι σε εύθραυστη ψυχολογική κατάσταση,ότι ψωνίζεις μπορεί και θα χρησιμοποιηθεί εναντίον σου...Άσε κάτω αυτό το string!
-Μα γιατί, δεν είναι πολύ ωραίο;Δεν θα του αρέσει;
-Άμα προλάβει και το δει...Η Π. θα το εγκρίνει;
-Δεν ξέρω...Μήπως χρειάζομαι κι αυτά τα σκουλαρίκια;
-Δεν ξέρω, θα σου δώσουν την αύξηση που χρειάζεσαι;

Λίγες ώρες μετά, στο λεωφορείο

-Τελικά το string το πήρες;
-Όχι...
-Πάλι καλά...Αλλά γιατί όχι;
-Δε νομίζω ότι μπορώ να κάνω σεξ με κάτι που δεν θα ενέκρινε η Π.!
-.......

Την άλλη μέρα, στο γραφείο των ονείρων μου

-Παιδιά, είδατε όλοι τη Δ.; Τι καλοντυμένη που είναι σήμερα, να το πούμε αυτό!
-Ευχαριστώ κυρία!
-Αν και το φόρεμα είναι μισό δάχτυλο πιο κοντό απ' ότι θα πρεπε...Μας κατέστρεψες!
Δεν είπαμε θα κάνεις ότι σου λέω άμα θες να προοδεύσεις;;;
-Μάλιστα κυρία Π...

?

Απο που βγήκε η φράση "ζωή και κότα"..??

Επιτέλους!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

...Glamour, watch out!I'm a coming..

Δε θέλω. Καθόλου όμως...

1)Να με εμποδίσει Ο φόβος μου για τα ύψη να κάνω αυτή τη βουτιά μαζί σου.
2)Να στενοχωριέμαι άλλο για φίλους-σκουλαρίκια. Που αν τους βγάλεις για μια στιγμή από το αυτί σου θα εξαφανιστούν ως δια μαγείας.
3)Να γκρινιάζω, να ανησυχώ και να προβλέπω συνεχώς άμεση ρευστοποίηση των μετοχών της αγάπης και της φιλίας.
4)Να επικοινωνώ με τη μαμά μου με χαρτοπετσέτες.
5)Να περάσω άλλη μια μέρα χωρίς κατοικίδιο.
6)Να περάσω άλλη μια μέρα κοιτώντας την αρχισυντάκτρια μου και διαπιστώνοντας πως, γαμώτο, πάλι είναι πιο καλοντυμένη/σέξι/καλοχτενισμένη από μένα.
7)Να φάω για άλλη μια φορά το βρωμερό μεσημεριανό του Γρηγόρης μικρογεύματα.
8)Να δουλέψω.

15 ενδείξεις ότι δεν περνάς αρκετό χρόνο σπίτι σου...

1) Υπάρχει μία κούτα με ταρτάκια μάνγκο στο ψυγείο.
2) Και δεν έχεις ιδέα πως βρέθηκε εκεί. Ούτε ποιος έχει φάει τα μισά.
3) Άλλωστε εσένα δεν σου αρέσει το μάνγκο!!!
4)Δεν μπορείς να θυμηθείς πότε ακριβώς αγόρασες ηλεκτρική οδοντόβουρτσα. ΑΝ την αγόρασες εσύ.
5) Μετά από ένα τέταρτο που έχεις φτιάξει 4 θεσπέσια φλιτζάνια βραστό νερό, καταλήγεις ότι α)δεν μπορείς να βρεις πως λειτουργεί η εσπρεσιέρα β)δεν έχεις εσπρεσιέρα. Μόνο απλή καφετιέρα γαλλικού.
6) Το πατάκι στο μπάνιο σου είναι γαλάζιο. Την τελευταία φορά που το είχες δει ήταν μπλε ρουά.
7) Ψάχνεις εδώ και μισή ώρα. Αλλά δεν μπορείς με τίποτα να βρεις τη μαύρη, ολόσωμη φόρμα-πυτζάμα σου...
8) Τη βρήκες όμως. Απλώς έπρεπε να κάνεις τα σωστά τηλεφωνήματα.
9) Η στοίβα με τα dvd που δεν έχεις επιστρέψει ακόμα δεν είναι πια στοίβα. Μπορείς πλέον να την χαρακτηρίζεις άνετα "έπιπλο".
10) Το ψυγείο δεν έχει τίποτα εκτός από ένα μπουκάλι sprite. Με ημερομηνία λήξεως 2004. Α, και τα ταρτάκια μάνγκο.
11) Το μπουκέτο με τα τριαντάφυλλα που σου είχαν χαρίσει κάποτε, έχει γίνει αποξηραμένο. Και χωρίς να χρειαστεί να κάνεις τίποτα.
12) Δεν είσαι σίγουρος για το τι ακριβώς βρίσκεται κάτω από το κρεβάτι σου...
13)...Θα μάθεις όμως. Αν συνεχίσεις να πέφτεις από κάτω, νομίζοντας πως κοιμάσαι σε διπλό.
14)Όταν θέλεις να πάρεις τηλέφωνο, πριν το 210, πληκτρολογείς το 9. Όπως κάνεις στη δουλειά για να πάρεις εξωτερική γραμμή.
15)Δεν μπορείς με τίποτα να βρεις τα κλειδιά σου. Αλλά, ούτως ή άλλως, προτιμάς να χρησιμοποιείς το κουδούνι.

Να ζεις, να αγαπάς ή να μαθαίνεις;

Είμαι πλέον πεπεισμένη: δεν υπάρχει χρόνος και για τα τρία. Την τελευταία φορά που κάποιος συγγραφέας τόλμησε να ισχυριστεί το αντίθετο...αυτοκτόνησε. (Θα μου πεις, δεν έφταιγε αυτός ο γλυκούλης. Το βιβλίο του είχε αποτελέσει έμπνευση για την Ευούλα μας).
Κι επειδή τώρα τελευταία μου γκρίνιαξες ότι "περνάω τόσο καλά που έχω ξεχάσει να γράφω", μπήκα σε σκέψεις.
Το ότι η τέχνη είναι παιδί του ελεύθερου χρόνου του ανθρώπου το ήξερα.
Το ότι όποιος έχει υπερβολική ζωή στο ίντερνετ τείνει να ξεχνά αυτή με τις 3 διαστάσεις, το είχα υποψιαστεί.
Το ότι για να γράφεις πρέπει να παρατηρείς και για να παρατηρείς πρέπει να μην συμμετέχεις το είχα ακούσει.
Όλα αυτά όμως μέχρι πρότινος ήταν εντελώς θεωρητικά.
Αλλά τώρα ξαφνικά αγναντεύω το 24ωρό μου και αναρωτιέμαι: όταν έχεις
α) δουλειά για 4 περιοδικά (αν σκεφτείς ότι το καθένα "κλείνει" διαφορετικές ημερομηνίες, ζω ένα μόνιμα επείγον περιστατικό)
β)μια συνδρομή στο γυμναστήριο που κουράστηκες να τη βλέπεις να πηγαίνει χαμένη (όπως και τους κοιλιακούς σου)
γ)να δεις το πιγκουίνι και τις λοιπές μεταξένιες
δ)να συντηρήσεις αυτό το περίεργο, εξωτικό φυτό που ονομάζεται "σχέση"
ε)να ικανοποιήσεις το εφηβικό σου ψώνιο για το μικρόφωνο
ζ)να κοιμηθείς
η)να επικοινωνήσεις με μια μαμά η οποία κουράστηκε να λαμβάνει χαρτοπετσέτες πάνω στο τραπέζι της κουζίνας για το πόσο την αγαπάς και πόσο θα ήθελες να σε ξυπνήσει αύριο πρωί στις 8....
Ε ΠΟΤΕ ΝΑ ΠΡΟΛΑΒΕΙΣ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙΣ ΝΑ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΑΛΗΞΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕ ΒΑΘΥΣΤΟΧΑΣΤΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΓΙ'ΑΥΤΗΝ;




Για μένα το γράψιμο είναι ψυχοθεραπεία. Πάντα ήταν. Έβγαζα στο χαρτί ή στην οθόνη την καρδιά μου, τη χτένιζα, τη ζύμωνα σαν τυρόπιτα και την έβαζα σε τάξη. Κι αν όχι σε τάξη, τουλάχιστον είχα καταγράψει τις αιτίες της αταξίας της, τα προβλήματα της, τους πόνους της... Όταν λοιπόν αυτή η καρδιά διανύει μια περίοδο γαλήνης (για να μην πω ευτυχίας και εξοργιστούν οι θεοί αγάπη μου), όταν δεν έχω κανένα καβγά να με ταλαιπωρεί, κανένα δάκρυ να σέρνει τις νύχτες μου, καμιά μελοδραματική αηδία τελοσπάντων...Ε ΤΙ ΝΑ ΓΡΑΨΩ;

Η ευδαιμονία ενός συγγραφέα είναι το πιο βαρετό πράγμα που θα μπορούσε να διαβάσει κάποιος. Χασμουρητό...

Υ.Γ. Εμπνεύστηκα αυτό το συγκλονιστικό ποστ την ώρα του πρωινού ντους, ενώ ταυτόχρονα σκεφτόμουν αν πρέπει να κάνω σκραμπ με κουκούτσια σταφυλιού, ποιοι ακριβώς είναι οι στίχοι για το τραγούδι των Placebo που θα εκτελέσουμε και αν πρέπει να αλλάξω δουλειά. Εννοείται άργησα τραγικά στο γραφείο.

Θέλω πάλι διακοπές!

Νομίζω ήρθε η ώρα η σκεφτούμε που θα πάμε διακοπές το καλοκαιράκι :-)
Αν δηλαδή καταφέρουμε και αυτή τη φορά να βρούμε 5-6 μέρες που καμοία δεν θα δουλεύει, προετοιμάζεται για χειρουργείο, χτίζουν σπίτια οι γονείς, πιθανολογεί να χωρίσει, και ο άνθρωπος της δεν τύχει να έχει άδεια τις ίδιες ΑΚΡΙΒΩΣ μέρες(αυτό το 9 με 16 δεν πρόκειται να το ξεχάσω ποτέ με τίποτα όμως,και ομολογώ οτι ακόμα και τώρα δεν έχω πειστεί τελείως οτι δεν το έκανε επίτηδες!!)..!
Πάντως ένα είναι το σίγουρο, αφου καταλήξουμε οτι θέλουμε να πάμε εκεί που θέλει η Ευούλα, θα περάσουμε πάλι επεισοδιακά, και μεταξύ μας, αυτό περιμένω περισσότερο!
Ας συγκατοικήσουμε, να είμαστε μονίμως διακοπές!!ε,ε??

Απαιτώ:

Άλλη μια ευκαιρία με σκοπό να την χαραμίσω με τα ίδια λάθη.
Να ξεχάσω επιτελους ΚΑΙ τις καλές στιγμές απο τότε.
Να βρω στιγμές του χτες στο αύριο αλλά ΚΑΙ το παρόν μου να γίνει το μέλλον μου.
Να αποκτήσει ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ η καρδιά μου την ίδια αντοχή που είχε στο ξεκίνημα, ώστε να έχει το δικαίωμα να σπάσει με τον ίδιο κρότο που έσπασε τότε, άλλη μια φορα κάποτε στο μέλλον.
Να απαγορευτεί καταδικαστικά το πλήγωμα αισθημάτων απο άτομα που δεν ήρθαν για να μείνουν.
Να ακούσω άλλη μια φορά ότι ακόμα και τώρα έχει πάντα πάνω του το κομμάτι χαρτί που του είχα δώσει και να μην δακρύσω.
Να μην γυρίσει ποτέ ξανά ή να μην φύγει ποτέ ξανα, αλλά να βρεθεί κάποιος που θελει το καλό μου και να μην με αφήσει να τον ακολουθήσω..

Να περάσει επιτέλους η άνοιξη, γιατί απο ότι βλέπετε και σεις, η μελαγχολία δεν μου πάει και τόσο.

Και οι μεταξένιες μας (απο το μεταξύ μας)!

Αν σας έδωσα την εντύπωση οτι αυτά τα χαριτωμένα τα πετάμε μόνο σε άτομα που συνδέονται ερωτικά μαζί μας,ήρθε η ώρα να σας αλλάξω γνώμη.Παρακάτω οι κορυφαίες απο τις πολλές ατάκες που ανταλλάξαμε κατα καιρούς, οι περισσότερες βέβαια είναι υπομένες με καλή πρόθεση απο τον ομιλητή αλλά σαν κακιές που είμαστε τις παρεξηγούσαμε όλες!

1)-Νιώθω χοντρή και άσχημη..
-Ναι, αλλά είσαι καλός άνθρωπος!
2)-Ήμουν στο τρόλει και μου έκανε καμάκι ένας φαντάρος!
-Μεθυσμένος θα ήταν.
3)-Αυτό το κομμάτι στο άρθρο σου ήταν καταπληκτικό,τέλειο,ένιωσα περήφανη για σένα!
-Πολύ χαίρομαι που ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ σου άρεσε κάτι απο τα γραπτά μου,αλλά το συγκεκριμένο δεν ήταν δικό μου.
4)-Διάβασα ένα ποίημα που έγραψε το αγόρι σου και συγκινήθηκα πραγματικά, είστε τέλειοι μαζί,μπράβο σας ζηλεύω..τι ευγενική ψυχή!
-Και πάλι σε ευχαριστώ..αλλά στοίχοι απο ένα τραγούδι του Αλκίνοου ήταν..
5)-Η αλήθεια είναι οτι δεν θυμάμαι αν έχω φιλήσει το παιδί που σου άρεσε πολύ στο λύκειο..είμαι σχεδόν σίγουρη πως όχι.
6)-Τσάκωθηκα με τη μάνα μου..θα φύγω απο το σπίτι μάλλον..μπορείς να συναντηθούμε να τα πούμε?
-Σήμερα..?Που έχει παρα πέντε..?
7)-Σου είπε τι έγινε έτσι..?Έλα, αφού ξέρω οτι στα λέει όλα!
-Ξέρω λιγότερα απο όσα νομίζεις.Ίσως επειδή δεν ενδιαφέρομαι συχνά να μάθω ;-)
8)-Πώς σας φάνηκε παιδιά η πρόβα?Ήμουν καλή?Τι σας άρεσε περισσότερο?
-Το σόλο του κιθαρίστα.
9)-Δεν ξέρω βρε Δ..δεν μ'αρέσει,είναι κοντός.
-Για σένα μια χαρά είναι.
10)-Εμένα δεν μ'αρέσει ο άντρας να είναι πολύ ψηλός.
-Ναι,καλά!Το λες αυτό επειδή ο δικός σου σου έρχεται μέχρι το αυτί.

Είμαστε όμως και μεις οι γυναίκες...!!!

Είστε και σεις...αλλά είμαστε και μεις...!
Για λόγους καθαρά αγάπης και προστασίας της προσωπικής ζωής των κοριτσιών μου και μένα της ίδιας,δεν θα μπορούσα να μεταφέρω με κάθε λεπτομέρεια γεγονότα..ή διαλόγους..Θα μπορούσαν όμως να μου ξεφύγουν ατάκες.. :-ρ .Ναι,είναι τόσο ενδιαφέρον όσο ακούγεται.

1)Τελείωνε.Βαριέμαι και νυστάζω.
2)Αν ήθελα να κλειστώ σε μοναστήρι,τι θα έκανες?
3)Ευτυχώς που πετάς και καμοία βλακεία και περνάει η ώρα.
4)Τι να κάνουμε 1 ώρα μόνοι μας,να κοιτιόμαστε?
5)Είναι πολύ γλυκό εκ μέρους σου που μου λες οτι με αγαπάς και θέλεις να ξαναείμαστε μαζί..αλλά εγώ θα συνεχίσω να πηγαίνω διακοπές με τις φίλες μου.Να εξηγούμαστε.
6)Πιστεύω το οτι είσαι ειλικρινής και καθαρός απέναντι μου,αλλά επίσης πιστεύω οτι με έχεις απατήσει.
7)Μοιάζεις με αυτό το πράσινο τερατάκι, τον Shrek..και λίγο με τον Κουασιμόνδο τώρα που σε παρατηρώ!
8)Όχι καρδιά μου, δεν χασμουριέμαι επειδή νυστάζω..
9)...Και αφού σου έδειξα φωτό απο ΟΛΟΥΣ τους πρώην μου,κάτσε να σου πω και τι έγινε με τον ΚΑΘΕΝΑ.
10)Χωρίσαμε επειδή με απάτησες με την κοπέλα που είστε τώρα μαζί,και την οποία απατάς αυτή τη στιγμή μαζί μου?Ή επειδή σε απατούσα όλο τον καιρό πρίν με απατήσεις?

(Εντάξει, μπορεί να παραδεχτώ ότι υπάρχει μια δόση υπερβολής, αλλά μόνο υπο την απειλή όπλου)

Κεντρική σειρά πλατεία

Βλέπω πάλι το δράμα μας
Αυτή τη φορά σαν θεατής
Έχει πλάκα να βλέπω τη ζωή μου να επαναλαμβάνεται
αλλάζουν λίγο οι πρωταγωνιστές, οι διάλογοι
εσύ έχεις μείνει ίδιος
κι εγώ στην πλατεία
Είναι πιο άνετα εδώ απ' ότι στη σκηνή
μπορώ να τεντώσω τα πόδια μου
μπορώ να βαρεθώ
να γελάσω και να κλάψω και να μασήσω τσίχλα στα λάθος σημεία
να κανονίσω την έξοδο μου για μετά την παράσταση
να ακούσω άλλη μουσική με I-pod
κι αν εξοργιστώ
αυτή τη φορά μπορώ να φύγω πριν το τέλος
και να σ'αφήσω να παίζεις μόνος σου
όχι μόνος σου, αλλά όχι μαζί μου
και δεν θα καταλάβεις ότι λείπω
το έργο δεν αλλάζει είπαμε
μόνο οι πρωταγωνιστές
Θα λες ακατανόητες ατάκες
Θα βγω έξω στον αέρα
Θα λες ακατανόητα αστεία
Θα περπατάω στην άνοιξη
Θα φωνάζεις, θα επιβάλλεσαι στο κοινό σου
Θα έχω ήδη στρίψει στη γωνία
οι φωνές από το θέατρο θα γίνονται ψίθυροι
Κι οι ψίθυροι αεράκι...

Οι λέξεις (των άλλων)

Μια που το πιγκουίνι μας εγκατέλειψε (προσωρινά καλέ, μην τρομάζετε) για διακοπές κι άφησε εδώ μέσα μια φρύγανιά μόνη να αλωνίζει...

Είναι αλήθεια: είμαι σφουγγάρι. Από μικρή, οι λέξεις των άλλων, οι εκφράσεις των άλλων, αποτελούσαν για μένα πρότυπα προς μίμηση, βήματα ενός τελετουργικού χορού που αν τα μάθαινα ίσως γινόμουν πιο "αποδεκτή" (από ποιον δεν ξέρω. Ίσως από ένα λευκό μέρος, πολύ φιλόξενο για διαταραγμένες προσωπικότητες). Τις ρουφούσα, τις αποτύπωνα, τις έκανα δικές μου. Καλά, όχι μόνο τις λέξεις – αλλά εδώ καμία παραδοχή για πούρα partagas και πράσινο τσάι δεν θα βγει από τα χείλη μου (ΜΟΥ ΑΡΕΣΑΝ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΣΩ, ΕΝΤΑΞΕΙ;;;)και σε καμία περίπτωση δεν θα παραδεχτώ ότι η εμμονή μου με το evian και τον Latte (με διπλό tt παρακαλώ, μα πως τα προφέρετε έτσι εσείς στο Ελλαδιστάν!) έχει να κάνει με εξωγενείς παράγοντες. Ορίστε μας. Γιατί μετά θα πρέπει να παραδεχτώ και ότι το chick flick The Runaway BRide, με την μπερδεμένη Τζούλια να μην ξέρει πως θέλει τα αβγά της, έχει τρομακτικά πολλές ομοιότητες με την εκάστοτε ζωή μου, σχέση μου, σχέση της ζωής μου... Θου κύριε.

Έλεγα όμως για τις λέξεις. Είναι η πολιτιστική μου κληρονομιά, οι βαλίτσες μου, οι παπαρούνες που μαζεύω από το κάθε μέρος που επισκέπτομαι. Και έχω καταλήξει, η ομιλία μου να είναι ένα κράμα από τις εκφράσεις των ανθρώπων που έχουν περάσει ή περνούν ή παίρνουν από τη ζωή μου...

"Θα φύγουμε...τύπου τώρα;"
Τύπου. Και όχι υπογραμμού. Ένα "τύπου" αυθαίρετο που χώνεται εκεί που δεν το σπέρνουν, όπως κάνει και η συγκεκριμένη αρχισυντάκτρια. Και που για κάποιο ακατανόητο λόγο έχει τρυπώσει και στην ομιλία μου...

"Πραγματικά"
Η μόνη κληρονομιά που έχω από τον πρώην μου. Κυρίως γιατί η λέξη έχει τόσα πολλά α, που του ήταν (κάπως) δύσκολο να κάποιο ορθογραφικό λάθος. Προσπαθούσε πάντως.

"Γλυκούληηης!!!"
Αγαπημένη φίλη-αρχισυντάκτρια (μη γλυκούλα). Χρησιμοποιείται όπως μαιντανός: σημαίνει "κακόμοιρος", "βλάκας", "χαριτωμένος", "ζωάκι", "αστείος αλλά όχι τόσο ώστε να θεωρηθεί αξιοθαύμαστος".

"Αγαπώ"
Η πασών των περιοδικών διευθύντριά μου. Όπου αγαπώ, βλέπε ζώνη, παπούτσια, κοσμήματα, κολεξιόν και άλλα ερωτεύσιμα πράγματα...

"Τουτουκάκι μου"
Αν και το λέω "κουτουκάκι μου", έτσι για να νιώθω λίγο διαφορετική. Πιγκουίνι, μόλις έρθεις αυτή η σελίδα θα αυτοκαταστραφεί...

"Αλλούτερο"
Meaning, αυτό το πλάσμα είναι αλλούτερο, απ' αλλού φερμένο. Μαμά. Και δεν μιλάει μόνο για τον εαυτό της.

"Και καλά"
Άλλος πρώην (ναι ξέρω, κουράστηκες να σκοτώνεις τους αγαπητικούς μου). Τόσο ευφραδής, που όταν του είπα να χωρίσουμε με αποκάλεσε εγωίστρια. Και κατέβηκε τα βράχια του Λυκαβητού, απειλώντας με να αυτοκτονήσει...Και καλά.

"Porfa"
Δασκάλα ισπανικών. Τόσο χαζή, που είναι σχεδόν άδικο να ξέρει τη γλώσσα καλύτερα από μένα...Και porfa, είναι σύντμηση του Porfavor (κατά το Έλεος, αγάπη μου, αλλά αυτό είναι δάνειο από άλλο gay φίλο μου).

"Ω θεέ μου"
Συνοδεύεται με βροντερή φωνή και ύφος απόγνωσης...

"Fuck"
Καλά, στην πραγματικότητα είναι πολύ περισσότερες. Είναι όλες οι αγγλικές λέξεις που έχουν μπλεχτεί ύπουλα στην ομιλία μου τα τελευταία 2 χρόνια. Αλλά το "fuck" το προφέρω κάθε φορά που βλέπω σκάλες. Το ψιθυρίζω σε κάθε σκαλοπάτι. Υπόκωφα.

"Evi lost"
Όπου στη θέση του Evi, μπαίνει ο...χαμένος σε κάθε περίπτωση. Αλλά αυτή είναι ατάκα που δεν χρησιμοποιείται εκτός χωρικών υδάτων DELM (ίσως γιατί μόνο εμείς θυμόμαστε το μέγεθος της απόγνωσης που την συνόδευε..)

"Χαχα,χοχο και χιχι"
Τομ Ρομπινς. Από το "Ακόμα και οι Καουμπόισες μελαγχολούν".

"Κατακαημένος-η-ο, δεύτερος, πωλήτρια Lynne Περιστερίου!"
Φίλη αγαπημένης φίλης-αρχισυντάκτριας. Απολαυστικά σνομπ.

"Νι"
Αντί για ναι. Αγαπημένη φίλη-συνάδερφος με τη(νι)ακές καταβολές.

Είμαι σίγουρη ότι αν το ψάξω λίγο ακόμη θα βρω κι άλλα. Αλλά δεν θέλω να το ψάξω. Πραγματικά.

Υ.Γ. Τα αβγά μου, μου αρέσουν βρασμένα πολύ σφιχτά, μάτια αλλά με σκασμένο το κιτρινο, και ομελέτα μόνο με λουκάνικα. Ευχαριστώ.

2 more years

Δε νιώθω θλίψη
Νιώθω φόβο
Μην αρχίσω να ξεχνάω
Τη φωνή σου
Την ανάσα σου
Το βλέμμα
Γίνεται να σβήσουν αυτά με τον καιρό;
Ή απλώς είναι τραγούδια που τους έχω χαμηλώσει τον ήχο;
Για να μην πονάω;
Και γιατί δεν είσαι εδώ να μου απαντήσεις;
Αρε μπαγάσα...

Today's Hate List

1) Οι συνταγές. Πράγματα που δεν πρόκειται να φάω (τουλάχιστον στο άμεσο μέλλον ή μέχρι να ανοίξει ένα γκουρμάδικο που θα έχει κρεμμύδια shallot και τυρί Asiago μέσα στο οικοδομικό μου τετράγωνο), αλλά μου τρώνε χωρίς καμία τύψη το χρόνο για να τα προσφέρω γραπτά στο αναγνωστικό κοινό. Είναι ύπουλα πράγματα οι συνταγές. Ξαφνικά εκεί που δεν το περιμένεις βρίσκεσαι να χάνεις 20 λεπτά διερωτώμενη: τί εννοεί ο ποιητής να προσθέσεις το ζωμό κοτόπουλο ΣΕ ΜΟΡΦΗ ΨΙΧΟΥΛΩΝ;;;
2) Το σεντόνι. Μπλέκεται στα πόδια σου, είναι αναποφάσιστο, ρηχός και αφιλοσόφητος χαρακτήρας. Χίλιες φορές κουβέρτες.
3) Η Παπαρίζου. Ξέρει αυτή.
4) Το σουτιέν μου. Επίσης ξέρει αυτό.
5) Το κτητικό "μου" δίπλα στο όνομα μου, όταν δεν προέρχεται από άτομα που όντως έχουν κάποιο λόγο να το κάνουν.
6) Οι γόβες Νο41. Τις αγόρασα σε μια στιγμή αδυναμίας, όπου τα πόδια μου ήταν πρησμένα μετά από ολοήμερο ρεπορτάζ. Μέγα λάθος. Τώρα κυκλοφορώ με κομψές, 12ποντες βάρκες που μου βγαίνουν σε κάθε βήμα.
7) Τα αρώματα που δεν μένουν στο δέρμα μου και πρέπει κάθε τόσο να ψεκάζομαι λες και έχω ψύλλους.
8) Το περιεχόμενο του πορτοφολιού μου. Εκνευριστικά μινιμαλιστικό.
9) Η αρχισυντάκτρια μου. Η αρχισυντάκτρια μου. Η αρχισυντάκτρια μου. Η αρχισυντάκτρια μου. Η αρχισυντάκτρια μου. Η αρχι

Τρα λα λα..!

Απο τότε που έχει βγει η αντιστοίχηση ήχων στα κινητά έχουν τρελαθεί όλοι να γεμίζουν τις μνήμες τους με όσο το δυνατό περισσότερα τραγούδια(ναι, κάπου μέσα σε αυτό το τσούρμο είμαι και γω).. Ασυναίσθητα όμως ο καθένας μέσα μας έχει τον δικό του ήχο, και κάποιες φορές το θυμόμαστε μόνο όταν ακούμε ραδιόφωνο. Θλιμένα τραγούδια, χαρούμενα, ανέμελα και τα καλύτερα απο όλα τα αυτόσχέδια π.χ "συγνώμη σου ζητώ,συγχώρεσε με, σου φέρθηκα σκληρά το ομολογώ.."(σε στιγμες μεγάλης μαλακίας όπου προκαλέσαμε πόνο) ή στοίχοι με εμπλουτισμένο,αυτοσχέδιο και αυστηρά προσωπικό στοίχο "και έχω μια διαίσθηση (Μπάμπη),φοβάμαι (Μπάμπη).." ή ακόμα και άσματα πεισματικά ερμηνευμένα φάλτσα "Can't live without you" (επειδή έτσι το νιώθουμε καλύτερα!!) και τόσα άλλα...! Μας έχει τύχει να συνειδητοποιούμε τα συναισθήματα μας για κάποιον ακούγοντας απλά το τραγούδι "Έχω 5 μήνες να σε δω,κοίτα με,ακόμα εγω σε περιμένω..)ή ένας ήχος ξυπνητηριού "Loosing my religion"(αντιφατικός τίτλος δεδομένου του μεγέθους πίστης και αφοσίωσης που προκάλεσε) να σηματοδοτεί το πιθανότατα πιο ευτυχισμένο πρωινό της ζωής μου.. Καταλήγω λοιπόν οτι η πιο αυθεντική αντιστοίχηση (και πιο πετυχημένη) είναι αυτή του μικρού αυτού παιδιού μέσα στο κεφαλάκι μας, που είναι χαζό και αδιάκριτο, και συνδέει πρόσωπα και καταστάσεις με ενοχλητικά υπέροχα τραγούδια(κάποιες φορές ενοχλητικά σκέτο) και εκεί που δεν το περιμένεις(ούτε και κανένας άλλος) αρχίζεις απο μόνη σου να γελάς,να κλάις,να αηδιάζεις,να παίρνεις το γλιφιτζούρι απο το πιτσιρίκι δίπλα σου επείδη θέλεις απεγνωσμένα να αποδείξεις στο κάρμα σου ότι μπορείς και συ να φύγεις πέρνοντας το πιο σημαντικό πράγμα κάποιου. Αγανακτισμένη και θυμωμένη κλείνω το ποστ μου αυτό, με μόνο μια λέξη:Εσυ ρε Γ.. με θυμάσαι με κανένα τραγούδι (εκτός του "σκυλα,δεν θα σου τηλεφωνησω,και αν με παρεις θα στο κλεισω,θα σου δείξω εγω" και του "σε ξεπέρασα,αλήθεια σε ξεπεράσα"??? Καλό βράδυ σε όλους.. :-)

Χμμμ.....

Έχουμε γεμίσει αλυσιδωτά παιχνιδάκια εδώ μέσα. Σε λίγο θα προωθούμε και chain letters. Ξέρεις απο αυτά που αν δεν τα στείλεις σε 20.768 άτομα μέσα σε 65 δευτερόλεπτα θα σε πατήσει ένας αυστραλέζικος ογκόλιθος, το αφεντικό σου θα σε μαστιγώσει με εφτά ουρές πεκινουά και τέλος θα πεθάνεις από εγκαύματα τρίτου βαθμού που θα προκληθούν από πρόσκρουση μετεωρίτη...τι έλεγα;

Λοιπόν οι αγαπημένες μου ατάκες απο ταινίες. Θα προσπαθήσω να μην επαναλάβω ατάκες από τις αγαπημένες μου ταινίες. Λοιπόν, έχουμε και λέμε...

1) "We are just dreams and bones". Από το πολύ καλό εργάκι Nine Lives. Γιατί όντως οι άνθρωποι, αν μπορούμε να τους περικλείσουμε σε έναν ορισμό, είμαστε απλώς όνειρα. Και κόκκαλα. Ή ίσως...όνειρα μέχρι το κόκκαλο;

2) "Always look at the bright side of life" Φυσικά αυτό από μόνο του, είναι μια αηδία και μισή. Φανταστείτε το όμως πάνω σε ένα σταυρό....δύο ληστές και τον Brian (που τον έχουν περάσει για Χριστό) να κουνιούνται καρφωμένοι με το ρυθμό της μουσικής...και έχετε τον ορισμό της ειρωνικής αισιοδοξίας, όπως μόνο οι Monty Pythones θα μπορούσαν να τον δώσουν. Συνοδεύεται με σφύριγμα.

3) "So long and thanks for all the fish" Τραγουδάνε τα δελφίνια εγκαταλείπωντας τη Γη, μια Πέμπτη σαν όλες τις άλλες που ο πλανήτης κατεδαφίστηκε. Ή αλλιώς, The Hitchhiker´s guide to Galaxy...Μην ξεχάσετε την πετσέτα σας...

4) "Remember the white blanket" (τώρα που είπα πετσέτα). Υπαρξιακό ντελίριο από Ντάστιν Χόφμαν στο I heart Huckabees.

5)..."He would play" Από το αγαπημένο chick flick The Runaway bride. Ο απογοητευμένος ροκάς πρώην άντρας της Τζούλια σκέφτεται τί θα έκανε το μουσικό του είδωλο στη θέση του. Συνοδεύεται από τατουάζ στο στήθος και τάσεις για μανιοκατάθλιψη. Επίσης.

Και οι δικές μου 7!

Η Andrea ξέρει τι θα επακολουθήσει, τους υπόλοιπους θα τους παρακαλέσω να μην βγάλουν συμπεράσματα από την παρακάτω λίστα και μόνο ;-p 1)Ο Τιτανικός.Ναι,μου άρεσε πολύ και ακόμα και τώρα όποτε βλέπω τον Ντι Κάπριο να βουλιάζει αποκαλώ την Κέιτ σκρόφα και μέσα απο τα δάκρυα μου βλέπω το ονειρεμένο μέλλον που θα μπορούσαμε να είχαμε μαζί, με εμένα με άσπρο πέπλο στο πλευρό του.... 2)Με λένε Σαμ. 3)Πέρα από τα σύνορα.Που μου έχει βάλει ιδέες και μακάρι να μου βγούν σε καλό.. 4)The lion king.Και δεν το παίρνω πίσω με τίποτα. 5)Το γεράκι. Με τον Μπρούς Γουίλις 6)Ο Λαχαγός Μπίλκο..κάθε φορά, μα κάθε φορά που την βλέπω γελάω! 7)Δεν θυμάμαι τον τίτλο,Σούζαν Σάραντον,Τζούλια Ρόμπερτς.Ιδιαίτερα μια συγκεκριμένη σκηνή.Η μαμά ξέρει οτι πεθαίνει απο καρκίνο και χαιρετάει τα παιδιά της.Η άλλη γυναίκα στον γάμο της,μετά απο δική της παράκληση,τους φτιάχνει πάπλωμα(νομίζω και άλλα πράγματα) απο φωτογραφίες τους με την μαμά τους..

Και 1 εκτός λίστας:13ος πολεμιστής! Μόνο η φρυγανιά μπορεί να ξέρει το γιατί..και δεν νομίζω να χαίρεται ιδιαίτερα για τον τρόπο που το ξέρει..χιχιχιχι!!

Προσκαλώ τους

andrea zax

bathtub

lazinio

Carrie

Κλέαρχο

να μου αποκαλύψουν αγαπημένες τους ατάκες απο ταινίες.Ας πούμε 5 τον αριθμό!

If you can't beat them, tag them

Αφού επιμένεις...

1. Πραγματικά, έχω πολύ μεγάλο πρόβλημα με τη διάταξη των πραγμάτων γύρω μου. Είμαι ακατάστατη και χαοτική, αλλά για να μπορέσω να δημιουργήσω το οτιδήποτε, πάντα το τηλέφωνο πρέπει να είναι σε ευθεία και παράλληλο με την πλευρά του τραπεζιού. Το σημειωματάριο ακριβώς δίπλα, να σχηματίζει τέλειες και παράλληλες γωνίες με την πλευρά του τηλεφώνου. Τα ποστ-ιτ, κάτω από τη μολυβοθήκη και αριστερά από το σελοτέιπ, ευθεία και παράλληλα μεταξύ τους...
2. Έχω μυωπία. Αλλά δεν φοράω ποτέ τα γυαλιά μου. Αναγνωρίζω τους ανθρώπους από το περίγραμμα, τα ρούχα και τα μικρά πράσινα πεταλουδάκια που φτερουγίζουν γύρω τους.
3. Πάντα στέκομαι με το ένα μου πόδι στις μύτες σα να φοράω πουέντ. Το κάνω χωρίς να το καταλαβαίνω. Και ναι, είναι τόσο γελοίο όσο φαντάζεσαι.
4. Ποτέ δεν μπορώ να βρω που έχουν πάει όλα εκείνα τα κοσμήματα που κατά καιρούς αγοράζω. Τα φοράω μία, άντε δυο φορές και μετά, αγνοείται η τύχη τους. Κάποια στιγμή θα σκάψω κάτω από τα σανίδια του σπιτιού μου και θα βρω ένα σεντούκι γεμάτο από χαμένους θησαυρούς ετών. Είμαι σίγουρη.
5. Φοβάμαι τις σκάλες.

...Μόνο 7?????????!

Μούμπλε, μούμπλε...
Λοιπόν ότι λίστα και να συντάξω θα είναι ελλειπής. Αφενός γιατί υπάρχουν τόσες ταινίες που θέλω να δω, αφετέρου γιατί κάποια είδη μου αρέσουν περισσότερο από κάποια άλλα...Οπότε πως κρίνω τις 7 αγαπημένες μου; Όπως θα πει κάποιος που με ξέρει, μα φυσικά,με το βαθμό δακρύων που έχεις ρίξει για την καθεμία...Κλαψιάρα; Εγώ;

1. Vanilla Sky (κλάμα πάνω σε μια άσπρη φλοκάτη μέχρι πρωίας)
Ο καλύτερος Τομ και η καλύτερη Πενέλοπε (μέχρι το Volver) πλέκονται και μπλέκονται σε ένα όνειρο που γίνεται σιγά σιγά εφιάλτης.
Αγαπημένη ατάκα: See you in another life. When we are both cats...

2. Notting Hill (κλάμα με συνέπεια κάθε φορά που τη βλέπω)
Το απόλυτο κλισέ όλων των εποχών...απλώς δεν έχω δικαιολογία. Α, και λατρεύω τη σκηνή με το brownie.
Αγαπημένη ατάκα: It was nice meeting you. Surreal, but nice...

3. Eternal Sunshine of a spotless mind (κλάμα με τραγούδια για μανταρίνια-κλημεντίνες)
Ένα avant garde παραμύθι για τη μνήμη και τα κρυμμένα της...παραθυράκια. Η αγάπη τελικά θριαμβεύει; Δεν ξέρουν. Αλλά είναι διατεθειμένοι να ξαναμάθουν.
Αγαπημένη εικόνα: Οι δυό τους κάτω από την κουβέρτα. Κι εκείνος να παρακαλάει να μην του πάρουν κ αυτή την ανάμνηση.

4. Dead Poets Society (κλάμα με κουλτούρα)
Έπαψα να πιστεύω στα δίκαια όσκαρ όταν ανακάλυψα ότι ο Ρόμπιν Ουίλιαμς δεν πήρε Όσκαρ για αυτή την ταινία. Δεν έχω τίποτα άλλο να πω.
Αγαπημένη στιγμή: Όταν ανεβαίνουν όλοι πάνω στα θρανία για να τον αποχαιρετήσουν.

5. Hero (το πιο χρωματιστό κλάμα ever)
Όλες οι υπόλοιπες ταινίες ιδίου τύπου μου φαίνονται απλώς υπέροχες ζωγραφιές. Αυτή ήταν μια ζωγραφιά με νόημα.
Αγαπημένη ιδέα: Η σύγκριση του σπαθιού με την καλλιγραφία: και τα δύο ξεκινάνε από την καρδιά, ο απώτερος στόχος και των δύο είναι κάποια στιγμή να μην χρειάζεται να υπάρχουν.

6. Big Fish (κλάμα με συγγένεια)
Παράξενα πλάσματα και αλλόκοτα περιστατικά οδηγούν το σκεπτικιστή Μπίλι Κράνταπ να συνειδητοποιήσει τελικά πόσο ανάγκη έχει από τα παραμύθια του μπαμπά Γιούαν Μακ Γκρέγκορ
Αγαπημένη ατάκα: I will never dry.
Αγαπημένο δίδαγμα: Όταν όλη η ζωή κάποιου είναι οι ιστορίες του, κάποια στιγμή γίνεται οι ιστορίες του. Και γίνεται αθάνατος...

7. Shakespear in love (κλάμα με δωδεκάμετρο)
Το θέατρο, και η ζωή, και η ζωή, και το θέατρο...Και φυσικά ο Τζόσεφ Φάινς που ήταν απλά κούκλος.
Αγαπημένη ατάκα: To me, you will never fade. Or die.

Κλάψατε καθόλου;;;;; Όχι, ε;

Πόσο??Τόσο!

Μια γυναίκα πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 κιλά πάνω απο το κανονικό και παρακάτω το αιτιολογώ κιόλας! -Ξέρει τι θα πεί απόλαυση και είναι πρόθυμη να σε μάθει και σένα. -Μαγειρεύει υπέροχα και μπορεί να πεί με το πιο λάγνο ύφος "θέλω να σε φάω" -Μπορεί να συνοδέψει με αξιοπρέπεια έναν κύριο σε επίσημο δείπνο,που περιλαμβάνει το κλασσικό 1ο πιατό~2ο~σαλάτα~φρούτο~γλυκό,χωρίς να κοιτάει το κενό σαν πυροβολημένο προσπαθώντας να υπολογίσει τις θερμίδες που κατανάλωσε. -Ο χορός της κοιλιάς αξίζει μόνο αν έχεις κάτι να κουνήσεις(δεν θα τα βάλουμε και με το γούστο των σουλτάνων κάτι ξέρανε απο καλοπέραση!) -Την αγκαλιάζεις με όση δύναμη έχεις και δεν θα ακούσεις "κράκ" -Καθώς ο καθρέπτης δεν είναι η μοναδική της ευχαρίστηση,ασχολείται με τόσα άλλα που χτίζουν αυτό που λέμε "ενδιαφέρουσα προσωπικότητα" -Δεν φοβάται να τσαλακώσει την εικόνα της ούτε στο σεξ,και ξέρω κάποιους απο σας που ξέρετε να το εκμεταλευτείτε ;-) -Μια γεματούλα που σέβετε τον εαυτό της έχει καμπύλες που μπορεί κάθε άντρας να ξεχάσει ό,τι, μα ό,τι τον απασχολεί και σίγουρα δεν δυσκολεύεται να διακρίνει που τελειώνουν οι γλουτοί και αρχίζουν τα πόδια. -Ο ήχος απο τις γόβες ακούγεται καλύτερα όταν υπάρχει κάποιο βάρος απο πάνω. -Αγαπάει τον εαυτό της αλλά τους άντρες θα τους αγαπάει πάντα περισσότερο..!

---

A better daughter. Or son.

Ν. Εχτές πάλι γύρισε από ένα δείπνο. Από τις 6 το απόγευμα μέχρι τις 2 το πρωί.
Δ. Ήταν αρμένικο το δείπνο;
Ν. Με κλειστό το κινητό...
Δ. Α, ήταν στο Μέγαρο Μουσικής.
Ν. Κι όταν γύρισε με φίλησε φευγαλέα στο χέρι και μπήκε γρήγορα για μπάνιο.
Δ. Α...
Ν. Ναι, αλλά μετά όλο το βράδυ μου έκανε σεξ. Οπότε δεν παίζει να με κεράτωσε. Απλά ίσως φιλιόταν με την άλλη.
Δ.Α...
Ν. Ναι, και είδα στο κινητό του ένα μύνημα που έλεγε "φιλάκια παντού"
Δ. Ε, είναι φιλικό μύνημα. Αν μη τι άλλο.
Ν. Ναι, και ένα άλλο σε άλλο νούμερο που έλεγε "οι ματιές μας κλειδώθηκαν η μία στην άλλη"
Δ. Να σε ρωτήσω κάτι; Όλα αυτά δεν σε ενοχλούν; Θέλω να πώ...τόσο πολύ τον αγαπάς που τα ανέχεσαι;
Ν. Δ, δεν είμαι 23 σαν κι εσένα. Στα 39 σου δεν έχεις πολλές επιλογές. ΠΟυ θα βρω άντρα τέλειο;
Δ. Ναι, αλλά αυτός απέχει χιλιόμετρα μακριά από το τέλειος...
Ν. Δεν πειράζει, έτσι είναι ο χαρακτήρας του, να φλερτάρει με όλες. Αν το έκανε μόνο με μία θα ανησυχούσα...

Όταν βγήκα από το σπίτι, γυρόφερνε στο μυαλό μου ο στίχος του Λειβαδίτη "Φτωχές γυναίκες"...

Αλλά μετά το ξανασκέφτηκα. Η Ν. δεν είναι περισσότερο θύμα απ' όσο ο Φ. Εκείνος είναι απλά "ο εαυτός του". Εκείνη διαβάζει πίσω από τις γραμμές (και πίσω από τα SMS) κι όμως μένει μαζί του για αδιευκρίνηστους, δικούς της λόγους. Τον χρησιμοποιεί σαν ελιξήριο νεότητας; Τον αγαπάει; Νιώθει μοναξιά; Λίγο και από τα τρία;

Τελικά στις ανθρώπινες σχέσεις δεν υπάρχουν θύτες και θύματα. Και παρόλο που όπως μου είχε πει ο Γ. πριν χρόνια "η κάθε σχέση είναι τραμπάλα. Πάντα ο ένας θα είναι πιο κάτω για να είναι ο άλλος πιο πάνω", ακόμη και αυτός που νιώθει τα περισσότερα, που δίνει τα περισσότερα, το κάνει τελικά για τους δικούς του λόγους. Παίρνει, με τον τρόπο του.

Οπότε σήμερα, ανήμερα μέρα της γυναίκας, δεν θα μας λυπηθώ. Απλά θα ευχηθώ γιατί...



Sometimes in the morning I am petrified and can't move.
Awake, but cannot open my eyes.
And the weight is crushing down on my lungs, I know I can't breath.
And hope someone will save me this time.
And your mother's still calling you insane and high
Swearing it's different this time.
And you tell her to give in to the demons that possess her
And that God never blessed her insides.
Then you hang up the phone and feel badly for upsetting
Things and crawl back into bed to dream of a time
When your heart was open wide and you loved things just because
Like the sick and the dying.

And sometimes when you're on, you're really fucking on
And your friends they sing along and they love you.
But the lows are so extreme that the good seems fucking cheap
And it teases you for weeks in its absence.

But you'll fight and you'll make it through
You'll fake it if you have to and you'll show up for work with a smile
You'll be better and you'll be smarter and more grown up
And a better daughter or son and a real good friend
And you'll be awake, you'll be alert, you'll be positive though it hurts
And you'll laugh and embrace all your friends
You'll be a real good listener, you'll be honest, you'll be brave
You'll be handsome and you'll be beautiful.
You'll be happy.

Your ship may be coming in.
You're weak, but not giving in
To the cries and the wails of the valley below.
And your ship may be coming in.
You're weak, but not giving in.
And you'll fight it, you'll go out fighting all of them.

The execution of all things

Η μέρα είναι σωστή. Η διάθεση είναι σωστή. Η μουσική είναι σωστή. Ώρα για μια...

ΛΙΣΤΑ ΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΠΟΥ ΜΕ ΕΚΝΕΥΡΙΖΟΥΝ (σήμερα)

1) Οι πόρτες που γράφουν Ωθήσατε. Και εννοούν σπρώξε με όλη σου τη δύναμη, θα τα καταφέρεις κάποια στιγμή όταν έρθει το καλοκαίρι, ξαναπάρουμε την Πόλη και ανοίξει την πόρτα ο από μέσα με αποτέλεσμα να πέσεις πάνω του.
2) Οι άνθρωποι που αργούν στα ραντεβού τους περισσότερο από μένα. Κυρίως γιατί αυτό σημαίνει ότι δεν έρχονται ποτέ.
3) Οι ταξιτζήδες. Χωρίς γιατί.
4) Τα ζιβάγκο, και όσοι επειμένουν να τα φοράνε (και δεν είναι ο Ανδρέας Παπανδρέου ή έστω ο Αντρέας Μπάρκουλης)
5) Η δικαιολογία "δεν θα βγούμε σήμερα. Έχω να δω Παρα 5/Singles/Χουανίτα η παρθένα της γειτονιάς"
6) Ο κύριος IT της εταιρείας μου που αποφάσισε ότι το άρθρο για το οποίο ξενύχτησα όλο το βράδυ για να στείλω το πρωί στο mail της δουλειάς, καλό θα ήταν να διαγραφεί ως quarantined attachment.
7) Ο αέρας που επιμένει να φυσάει από την αντίθετη κατεύθυνση προς την οποία βούρτσισα επιμελέστατα τα πλούσια μαλλιά μου (κρυάδες)
8)Οι άνθρωποι που ανάβουν τσιγάρο στη μούρη μου. Και επιμένουν ότι εγώ είμαι πολύ κοντά στη δική τους μούρη.
9) Τα ιταλικά.
10) Οι υπερβολικά ταγμένοι γευσιγνώστες. Που μιλούν συνέχεια για μεστά σώματα merlot και τολμηρές επιγεύσεις φασκόμηλου – όπως ο υπόλοιπος κόσμος μιλά για μουσική και ταινίες.
11) Το ροζ. Ναι, το ροζ. Ναι, το ροζ.
12) Ο βήχας. Πιθανότατα είναι η πιο άχρηστη εφεύρεση στον κόσμο – μετά τις πόρτες που γράφουν ωθήσατε...

Όλος ο καιρός μπροστά μας είναι..

"Δίνεις την εντύπωση οτι θέλεις να χωρέσεις όλη την ζωή σου μέσα σε μια μέρα..!"
Μπορεί να είναι αλήθεια.Και για να μου το λέει,αλήθεια θα είναι,δεν ξέρει να λέει ψέματα..
"Έλα να φύγουμε, να μάθουμε να πετάμε, να δούμε τον κόσμο, να ταξιδέψουμε, να κάνουμε πράγματα απλά, καθημερινά, να τα προλάβουμε όλα!"
"Έχουμε όλο τον χρόνο μαζί μας αγάπη μου,μην αγχώνεσαι για πράγματα που περνάνε απο το χέρι μας.Όταν απολαμβάνεις κάτι,τότε μόνο το ζεις,τότε το γνωρίζεις,τότε το αγαπάς."
"Θέλω τόσα πολλά..μια ζωή δεν μου φτάνει.."
"Φοβάσαι το μέλλον?"
"Φοβάμαι το λίγο.."

Αναζητώντας το χαμένο δημοτικό

Σε μια εναλλακτική καφετέρια δυο φίλες συζητάνε πάνω από μια κρέπα:
Δ: Χτες μάθαμε τον παρακείμενο στα Ισπανικά!
Ε: Ποιος είναι ο Παρακείμενος;
Δ: (μετά από μερικά δευτερόλεπτα)Ποιος είναι ο Παρακείμενος Ε;ε;Ποιος είναι ας πούμε ο παρακείμενος του παίζω;
Ε: Έπαιξα;
Δ: (μετά από μερικούς παλμούς)Και ο Υπερσυντέλικος;
Ε: Ε....
Δ: Πόσους χρόνους έχουμε ε;
Ε:Τρεις.
Δ: Ε;;;
Ε: Ε, ενεστώτας παίζω. Παρατατικός έπαιξα. Μέλλον θα παίζω.
Δ:----------------------------------------------


Σε μια άλλη καφετέρια μια μεγαλύτερη παρέα συζητάει
Ε: Είσαι υπερβολική πάντως Δ. Ένα μικρό λαθάκι έκανα.
Δ: Το λαθάκι ήταν στην ταυτότητά σου. Εκεί που έγραψαν υπηκοότις ελληνική.
Λ: Σιγά, από κει κρίνεται η ελληνικότητα;
Δ: Ε όχι μόνο από κει. Αλλά βλέπεις τελειώνουμε το σχολείο και δεν ξέρουμε βασικά πράγματα!
Λ: Αφού κάναμε κοπάνες στο Λύκειο
Μ: Αυτά ήταν μάλλον δημοτικό...
Δ: Και είναι πολύ θλιβερό ρε γαμώτο να ρωτάς νέα παιδιά ποιους πολεμήσαμε το 40 και να σου λένε τους τούρκους
Λ: Ποιους πολεμήσαμε το 40;
Δ:........................................................
Μ: Ας αλλάξουμε θέμα, έχει γίνει μωβ δεν την βλέπετε; Σε ποιο κανάλι θα παιχτεί η eurovision;
Λ,Ε: Στη ΝΕΤ!

Σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου τρεις φίλες κάνουν ξεκαθάρισμα λογαριασμών
Μ: Δώσατε από 50 η κάθε μια για προκαταβολή. Οπότε τα 17 που χρωστάω στην καθε μία να τα βάλω στο ξενοδοχείο κατευθείαν;
Ε: Δεν ξέρω, μπερδεύομαι, γιατί δεν μας δίνεις κατευθείαν 50;
Μ: Γιατι να σας δώσω 50 καλέ; Κάντε τις πράξεις, τόσο είναι!
Δ: Δεν ξέρω, Ε, κάτι δεν μου αρέσει. 25 δεν πρέπει να δώσει στην κάθεμία;
Μ: Δεν καταλαβαίνω πως γίνεται να μην καταλαβαίνεις Δ!!!!!!!

Κι όμως γίνεται...

5 πράγματα για μένα..γιατί ο ναυαγός πήγαινε γυρεύοντας.

1. Πολλοί με χαρακτηρίζουν απίστευτα γλυκειά. Οι υπόλοιποι με ξέρουν λίγο καλύτερα. 2. Από τις 10 φορές που γυρίζω απο τη δουλειά,τις 7 δεν μπορώ να με φανταστώ να ακολουθώ άλλο επάγγελμα.Τις 2 έχω κατάθλιψη βαρειάς μορφής.Την 1 κλαίω,και είναι και η μόνη ένδειξη οτι με ευαισθητοποιεί κάτι που δεν περιλαμβάνει εμένα. 3. Αρκετοί είναι αυτοί που πιστεύουν οτι τους την "λέω". Η αλήθεια είναι οτι με τις μαλανίες που κάνουν θα έπρεπε. Αν δεν σου πετάξω μπηχτή είναι επειδή δεν περιμένω να την καταλάβεις. 4. Τον έρωτα τον γνώρισα μικρή..και υπερβολική+αυθόρμητη.Κάπου εδώ θα ήθελα να ξεκαθαρίσω μια παρεξήγηση.Ο προπέρσινος πρωταθλητής στο τρέξιμο.Δεν κατευθυνόταν προς τον τερματισμό,δεν ήταν καν του αθλήματος,απλά έτρεχε προς την αντίθετη κατεύθυνση από μένα.Αρκέτες από τις σχέσεις μου ακολούθησαν αυτό το σπόρ επίσης,με παρόμοια ρεκόρ. 5. Το πραγματικό νούμερο παπουτσιού μου είναι 36.Στις φίλες μου έχω πει 38 γιατί φορούν 40. Ομοίως διαβάζω φανατικά pink woman αλλά αγοράζω cosmopolitan. Andrea, μίλησε μας για σένα.

I.AM.BORED.

You Are a Brownie

Decadent and intense, you aren't for the weakhearted. Those who can deal with your strong flavor find out how sweet you really are.

What Dessert Are You Most Like?

Απενταρίαση και άλλα χαρούμενα φαινόμενα.

Ποιός από μας θα μπορούσε να: - Σκεφτεί σοβαρά να πάει στο περίπτερο με το άδειο κουτάκι απο τσίχλες για ρεφίλ. - Να βγάζει από την σχεδόν άδεια κάρτα του,με πολύ κόπο και άγχος 20-20 ευρώ,για να καταλήξει σε σουίτα του Χίλτον. - Στον τελευταίο όροφο. - Και όλο το βράδυ να βάζει στοίχημα οτι αν φωνάξει βοήθεια,είναι πιο πιθανό να έρθει κάποιος από τις φωνές παρά επειδή κατάλαβε τι φωνάζεις. - Να σκέφτεται επίσης σαν εκδοχή να γράψει τις ευχές για τον καλό του σε χαρτοπετσέτα.Και να του τη δώσει σαν ένδειξη ρομαντισμού. - Όσο αφηρημένος τα σκέφτεται αυτά και τα οργανώνει,να βάζει αιτιολογία εισαγωγής στην καρτέλα της κυρίας Τ "προστατεκτομή".Και να της παραγγέλνει και παυσίπονα γι'αυτό τον λόγο.

- Και ενώ τα τραύματα της τσέπης δεν έχουν ακόμα κλείσει από την προηγούμενη εξόρμηση,να χαζεύει πάλι χάρτες,με διαφορετική επικεφαλίδα.Και γλώσσα,που ούτε αυτή δεν τη ξέρει.

- Να μην πιστεύει στου Αγ.Βαλεντίνου,αλλά να μουτρώνει στην σκέψη οτι μπορεί και το κουτσούφι να μην το κάνει.

- Να του έχουν πει ένα βλαμμένο αστείο από το πρωί,και να μην μπορεί να σοβαρευτεί όλη την υπόλοιπη μέρα απο την σκέψη οτι κάποιος είναι τόσο χαζός ώστε να γελάει με αυτό το αστείο.

- Να βλαστημάει την ώρα και τη στιγμή που τον έβαλαν στη δουλειά Πέμπτη απόγευμα- Παρασκευή πρωί,μέχρι που του πήραν το απόγευμα και τώρα βλαστημάει για το αντίθετο.

:-))

I'm a sucker for questionaries

---------------LAST PERSON WHO--------------
x. Slept in your bed: i suspect my mother while i was away. But don't tell her, she'll want to tidy up again.
x. Saw you cry: xmm, my pc screen?:p
x. You shared a drink with: Margarita, Evi (i leuki epairne antiviwsi)
x. You went to the movies with: Margarita (an den eisai kali mazi mou tha to doume kai triti fora)
x. You went to the mall with: Margarita, Evi, Leuki
x. Yelled at you: Nobody yells at me. Oloi me latreuoun. Oi ypoloipoi vriskontai idi katw apo to xwma
x. Sent you an email: I jessyhoxtanalsexotxhot na mpw sto site tis. Antivirus, anyone???
-----------------HAVE YOU EVER---------------
x. Have you ever liked someone who hadn't like you?: Mpa. Me to pou pliroforoumai kati tetoio apoktw amesi allergia.
x. Said "I Love You" and meant it? yes
x. Gotten in a fight with your pet: I'd prefer calling it kathari apopeira kathimerinou ekfovismou. Apo merous mou. It always works.
x. Been to California: Not yet
x. Been to Hawaii: Not yet
x. Been to Mexico: See above
x. Been to China: Hopefully next year
x. Been to Canada: No
x. Danced naked: Emm, some people would call it naked i guess.
x. Do you have a crush on someone: Crushed. Yes i am.
x. What book are you reading now: Clive Barker, "To Katarameno Paixnidi", Irvin Yalom "O dimios tou erwta" ki an vreite to "Ta xeirotera paramythia twn aderfwn Grim" tou Louis Sepoulveda by all means send it over.
x. Worst feeling in the world: Inadequacy, financial misery, loneliness
x. Future son's name: Bertold Brecht (ta skylia akoune sto r)
x. Do you sleep with a stuffed animal: POU TO XEREIS???
x. What's under your bed: some nights, me
x. Favorite sport to watch: Patinaz
x. Siblings: Not really
x. Location: Proswrini.
x. College plans: Hopefully
------------------------EXTRA STUFF---------------------
x. Do you do drugs: I have so many addictions. Can't afford more.
x. Do you drink: See? This is one of the reasons i don't do drugs
x. What are you most scared of: IT'S NOT JUST STAIRS
x. Where do you want to get married? I just found out
x. Who do you really hate: So many people, so little time
x. Been in Love: "Not like in the movies. Where at least is much shorter"
x. Do you drive: currently, i'm the only one who thinks so
x. Do you have a job: i do
x. Do you like being around people: it depends on their stupidity level. Oi dikoi mou anthrwpoi exairountai (kyriws giati ex orismou den einai ilithioi)
----------------------------STUFF---------------------
x. Have you ever cried over something someone of the opposite sex did: ever as in tonight?
x. Do you have a "type" of person you always go for? i have a type of personality. The one that resembles mine.
x. Want someone you don't have right now: yes
x. Are you lonely right now: no. alla since symplirwnw auto to erwtimatologio, i guess he is:p
x. Song thats sticks in your head a lot: Storytelling Johny
x. Do you want to get married: i just found out
x. Do you want kids: "I'm helping evolution. While remaining very stylish"
----------------FAVOURITE---------------------
x. Room in house: Beeeeed
x. music: edw k dyo xronia exei apoktisei alli varytita
x. Band(s): Placebo, Fosca, Pink Martini, James,Franz Ferdinand, Tindersticks k to psaxnw akoma
x. Colour: Mwv. Fetos.
x. Perfume or cologne?: Acqua di Gio, J'adore
x. Month: Martios
x. Stone: Amethystos
--------------IN THE LAST WEEK, HAVE YOU---------------
x. Cried: Of course
x. Bought something:? episis
x. Gotten sick: provlepsimo. episis
x. Sang: tha synexistei gia poly ayto?
x. Wanted to tell someone you loved them: Den eimai fortikos anthrwpos. Mono mia fora. Kathe dyo lepta.
x. Met someone new: I met new places
x. Missed someone: Panta
x. Hugged someone: She hugs me first. I don't have a choice
x. Kissed someone: Mia omprela. Telika ta ftiaxame
----------- F A S H I O N S T U F F --------------
Where is your favorite place to shop for clothes: London,baby, London!
Favorite designer?: Marc Jacobs, Moschino, Chloe, Diane von Furstenberg, Chanel, Missoni, Gucci, Tous, Christian Louboutin, Vasilis Zoulias, Walm
What is your sexiest outfit?: Rwta tous frourous sto Vaticano. Eixan apopsi.
What is your most comfortable outfit?: to mpournouzi mou. Mporw na paw etsi sto grafeio parakalw?
What do you usually wear?: Kati usually aperigrapto
-------------- S P E C I F I C S -------------------
What kind of shampoo do you use?: Nomizw exw perissotera sampouan ap'oti mallia
What are you listening to right now: "I saved the world today". Haven't i?
Who is the last person that called you? Leuki
How many buddies are online right now?: 1. Is he considered a buddie?
------------- F A V O U R I T E S -----------------
Foods: Auti ti stigmi trww ki esena. Stupid erwtimatologio
Girls name for potential daughters: Frygania (synodeuetai apo moustakia k fluffy portokali oura)
Subjects in school: literature, latin, biology.
Animals: gougougou, goutsou goutsou, axou to mwreeeeeeee
---------------- H A V E Y O U E V E R -------------
Given anyone a bath? Ton papagalo mou. See kathimerines apopeires ekfovismou above.
Smoked?: yes
Bungee jumped?: No. He insists i told him i have
Made yourself throw up?: Xmm..
Ever been in love?: yeah
Made yourself cry to get out of trouble?: no, I cry anyway
Cried when someone died? Of course not, are you crazy?
Fallen for your best friend?: She is not my type
Done something you regret?: Nai, kai synithws exei takouni k apoplirwnetai se 12 atokes
--------------- A R E Y O U ---------------------
Understanding: very. I don't understand why you don't aggree
Arrogant: slightly
Insecure: eemm, more than slightly
Random: I'm very organised in my chaos
Hungry: ki akoma den metamorfwthikes se loukaniko
Smart: no... but i'm planning of buying one
Organized: I'm very random in my discipline
Healthy:i breathe. Most of the times
Shy: arketa
Difficult: Of course not, are you crazy?
Bored easily: oxi, eimai ypomonetikos anthrwpos. Mexri varemaras
Obsessed: if i am not, then it's not good enough
Sad: Drama Queen
Happy: Episis
Hyper: Zen
Trusting: Way too much
--------- W H O D O Y O U W A N N A --------
Kill?: Olous tous kakontymenous
Slap? Olous tous kalontymenous xwris tropous
Sex it up with?: M'auton pou perimenei na teleiwsw (auto den einai toso xydaio oso molis akoustike)
------------------ R A N D O M ---------------------
In the morning I: allazw pleura k xanakoimamai
Love is: oh so messy. But oh so great
Playing with: my hair
What do you notice first in the opposite sex you're into: Clothing style, eyes, sense of humour
--------- W H I C H I S B E T T E R ---------------
Coke or Pepsi: Diet Coke. Pepsi twist. Agwnas mexri thanatou.
Flowers or candy: Eemm, both?
Tall or short: Grande.
-------------- D O Y O U E V E R -----------------
Wish you were a member of the opposite sex?: No but i wish i was gayer
Wish you were younger: kapoies fores. Kai meta tsekarw tin tautotita mou k sovareuomai
Cried because someone said something to you?: Always
----------------- N U M B E R --------------
Of times I have had my heart broken: Twice. But one was in highschool
Of CD's I own: Perissotera enos sygkekrimenou artist ap'oti tha ithela na paradextw.
Of scars on my body: 1 on my knee. Apo tote syneiditopoiisa oti i'm a lover, not an athlete.

Δεν τον θέλεις.Θα τον πάρω.

Σε μια ιδιαίτερη καφετέρια 3 κορίτσια πίνουν τον καπουτσίνο τους..και ξαφνικά: Α- Καλησπέρα κορίτσια! Β,Γ- Καλώς την κι ας μη χώρισε! Δ- Τι?ακόμα με αυτό είσαι?? Α- Γιατί βρε κορίτσια?!Το περδικάκι μου..? Β- Του έχει βγάλει και ψευδώνυμο,παιδιά θα τρελαθώ! Γ- Βρε γλυκειά μου,βρε ζουζούνα μου δεν τα είπαμε?Θα τα ξαναλέμε πάλι? Α- Πότε να είπαμε?τι?πείτε μου ανησυχω! Δ- Φως φανάρι,της έχει κάνει μάγια της κοπέλας,να ξεχνάει ότι της λέμε! Β- Δεν υπάρχει περίπτωση να την μαγεψε,για αυτό είμαι σίγουρη! Δ- Τι λες τωρα,βρίσκεις άλλη εξήγηση? Β- Δεν γίνεται σου λεω..Θα έπρεπε να ξέρει να διαβάζει! Α- Κορίτσια,πάνω σε αυτό θα ήθελα να σας πω κάτι.. Γ- Προσπάθησες να του μάθεις και δεν γίνεται τίποτα,ε?..αναμενόμενο. Α- Κοιτάξτε..το έχω σκεφτεί πολύ όλο αυτό τον καιρό.. Δ- Τα χαπάκια μου Β,δεν μάρέσει το ύφος της.. Α- Δεν θα του πω να χωρίσουμε.Τον θέλω! Δ- Γ ΤΟ ΠΙΕΣΟΜΕΤΡΟ!!!! Α- Είμαστε καλά μαζί,γιατί όχι?! Β- ΓΡΗΓΟΡΑ!!!! Γ- Βαθειες ανάσες,θα μας ξεκάνεις με τα καμώματα σου! Δ- Βρε κουκλίτσα μου,σύνελθε!Ας ξεκινήσουμε απο τα βασικά:Σε 10 χρόνια θα είσαι ευτυχισμένη? Α- Τι έχουμε σε 10 χρόνια..? Β- Πανσέληνο.. Γ- Να μια απάντηση που θα έδινε..αυτός. Δ- Σημείο αναφοράς,ξύπνα! Α- Γιατι??εσυ κανεις τις ερωτικές επιλογες σου με βλέμα καρφωμένο στα 10 χρόνια??? Β- ΤΙ ΕΓΙΝΕ Α??ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΘΕΜΑ???? Α- Μα τωρα είμαι καλά!!Που να ξέρω τι θα γίνει σε 10 χρόνια???? Γ- Χαρά μου..Δεν σου είπαμε να τον χωρίσεις και τώρα..Απλά να μην το βγάλεις απο τα σχέδια σου..τα άμεσα! Α- Εγω τον θέλω. Δ- Μαγια τελικά. Γ,Β- Σιγουρα. Σας αγαπώ πολύύύύύύύύ΄!!!! :)

Αυτο να δεις πόσο αφιερωμένο εξαιρετικά είναι...!

Ki esena s´agapaw...Re:p

...ΑΥΤΟ είναι αφιερωμένο εξαιρετικά!

Σ'αγαπάω ρεεεεεεεεεεεεεε

Αφιερωμένο εξαιρετικά....

Η αβάστακτη ελαφρότητα του μείνε!

Δηλώνω ένοχη για τα παρακάτω κακουργήματα!
Κτητικότητα.
Εγωκεντρισμό.
Ζήλεια(σε ξαφνιάζω το ξέρω).
Αναποφασιστικότητα.
Παραπονιαροσύνη.
Παντελεί έλλειψη σοβαρότητας.
Φλέρτοσύνη(τις διαστάσεις του οποίου δεν έχω αφήσει να σε επιρρεάσουν, η αλήθεια να λέγετε)αλλα ως εκ τούτου..
Απόκρυψη αλήθειας(σε καταστάσεις απόλυτης ανάγκης βέβαια)
Ναζιαρότητα.
Ανασφάλεια.
Ακράτητος ενθουσιασμός μικρού παιδιού.
Και με όλα αυτά το δικό σου δικαστήριο με καταδικάζει αξιαγάπητη!
Και κάπου εδώ σου αφιερώνω το άσμα του Ρέμου..Μη φύυυυγεις!
Με εκτίμηση,στο κουτσουφάκι μου.

Τι να βάλω την Πέμπτη..?

Με μεγάλη ευκολία θα μπορούσα να μετατρέψω αυτό το πόστ σε μαύρο.Αλλά δεν θα το κάνω.Θα μιλήσω ανώδυνα..:)
Ας πούμε οτι λόγω ηλικίας,και σίγουρα παίζει ρόλο η τρυφερή καρδούλα μου,το περιβάλλον στο οποίο εργάζομαι μου παρέχει ερεθίσματα για σκέψη..Το αφήνω εκεί,όχι μαύρο ετσι?Άντε γκρι.
Γενικά,βέβαια πρώτο λόγω σε αυτό έχει η φρυγανιά μου,δεν έχει επιρρεάσει την ζωή μου σε μεγάλο βαθμό.Μπορώ να συζητήσω με μεγάλο ενδιαφέρον ακόμα και αν η μέλισσα που πάει να σε τσιμπήσει θα έπρεπε να γράφετε μελύσα..:) και πολλά άλλα κρίσιμα για την ανθρωπότητα ζητήματα!!Ειδικά με τη φρυγανιά έχουμε ατελείωτες στιγμές απίστευτης αμπελοφιλισοφίας στο ιστορικό μας!
ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΩ!Με το απαραίτητο φυσικά ύφος της ασορτί χαζογκόμενας..Διάβασε τον τίτλο που με κόπο έγραψα,αδύνατον να το ξαναπληκτρολογήσω!
Δεν μπορώ να απαντήσω σοβαρά με τίποτα!!Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα χασμουρηθώ(απο τρελό ενδιαφέρον πάντα για το τρομερό δίλλημα της φίλης μου)..
Στην χειρότερη..θα μιλήσω παραβολικά:Μου ρίχνεις ένα μαχαίρι.Θα κάνω στο πλάι να μην με πετύχει.Γράψε την επικείμενη ερώτηση πάνω του.Θα το παρακαλέσω να με πετύχει να τελειώνουμε!
Δηλαδή..ΒΑΛΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΡΕ ΚΟΠΕΛΙΑ,βάλε ότι έβαλες και χτες και σου δίνω τον λόγω της προσωπικής μου τιμής,όλα θα πάνε καλά!!
Και μετά το ξανασκέφτομαι..Μέσα απο την ψυχή μου,με αγάπη..Πάντα αυτή η ερώτηση να σε βασανίζει.Και γω θα είμαι ευτυχισμένη,όσο ποτέ.Δες το σαν ευχή,δες το σαν χάρη.
Σχόλασα και είδα τον ήλιο να ανατέλει..

Ξέρω τι θέλω...

Άρρωστο βράδυ, μετά από μανιοκαταθλιπτικό dvd με τη Μέρυλ Στριπ και τη Λίντσει Λόχαν να το παίζουν τραγουδίστριες country σε παρακμάζων ραδιοφωνικό σταθμό (μπορώ να συγχωρήσω το σκηνοθέτη μόνο αν το έκανε επίτηδες).
Και πάνω που τελειώνει το dvd κ κλείνουν ανόρεχτα τα μάτια, γυρνάω κανάλι.
Και τη βλέπω.
A sight for sore eyes.
Πιγκουινάκι μου κι εγώ θέλω...
Καταρχάς τις γόβες της (αυτές με τον κόκκινο πάτο, 31 Μαρτίου είπαμε, ε;)
Κατά δεύτερον, τις βόλτες στο Παρίσι (να αφήσουμε τις άλλες δύο στη Ρώμη; Λες να το προσέξουν;)
Κατά τρίτον, ακριβώς όπως το έθεσε:

I want love.
Unconvenient,
one of a kind,
can't-live-whithout the other kind of love.

Κι αυτό το τελευταίο το ένιωσα
Και το νιώθω
Και θέλω να συνεχίσω να το νιώθω
Κι αυτό σαν γνώση, είναι μια κάποια ανακούφιση no matter what...
Τι θα πει, ξύπνα κοπελιά, το Sex & the City τελείωσε;
Style never dies.
Ούτε και η ελπίδα εδώ που τα λέμε.

Άκυρο!

Βλακεία έκανα και πέρασε!Πρίν λίγα λεπτά αν έμπαινες θα έβλεπες μια τεράστια εικόνα και κανένα απο τα γραπτά μας..!!Ευτυχώς έχει περισσότερο μυαλό απο μένα και είχε την καλοσύνη να φτιαχτεί απο μόνο του!
Σήμερα έχω την διάθεση να αναλύσουμε την μη λογική πλευρά της καρδιάς μας..χιχιχαχα!
Μας λείπει κάποιος,ωραία ως εδω?ναι.
Τον σκεφτόμαστε και κυρίως τις ευτυχισμένες μέρες μας κοντά του.ναι?ναι.
Είμαστε δυστυχισμένες και μόνο στην ιδέα της ευτυχίας του,ε?....ε.
Ερχόμαστε σε επαφή μαζί του με λόγια όλο μέλι και σιρόπι.Εμεις ποτέ,ε?πότε-πότε.
Και εδώ γίνετε το έλα να δεις.Αν μας φτύσει,κλαίμε τον χαμένο έρωτα της ζωής μας.
Αν έχει αμφιβολίες,είμαστε έτοιμες για αιώνια δέσμευση.Αν κάνει το λάθος και ανταποκριθεί(και ιδιαίτερα πιο θερμά απο μας)..Βλέπετε έναν καπνό στο βάθος?Εμείς είμαστε!
Γιατι ποτέ δεν χωρίζουμε χωρίς σοβαρό (για μας) φίλη μου.Ποτέ!

Piguinaki καλει φρυγανια!

Δεν ξέρω τι να κάνω για να το διορθώσω...:-(((

Σιγά κυρία μου!

Όταν έχεις την τιμή (την ευθύνη και την χαρά) να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου σε μια κλινική που οι άνθρωποι έχουν πραγματικά πιθανότητες να βγούν όχι μόνο ζωντανοί αλλά κυρίως χωρίς επιπλέον προβλήματα (πέρα απο το μάδημα), έχεις την υποψία ή μάλλον θεωρείς λογικό να αντιμετωπίζεις ανα τακτά χρονικά διαστήματα εκδηλώσεις συμπάθειας στο άτομο σου άντε και θαυμασμού.
Αυτό,από το να σε κυνηγάει μια πορωμένη γιαγιά στο διάδρομο να σε ξεματιάσει επειδή διέπραξες το κατόρθωμα να της βάλεις ορό και ΟΧΙ μόνο αυτό αλλά και να της εξηγήσεις τι αντιβίωση είχε μέσα ο ορός ΚΑΙ να της ορκιστείς με χαμόγελο οτι θα τον αλλάξεις μόλις τελειώσει (ναι τα κατάφερα ΟΛΑ αυτά) είναι άλλο.
Και μόνο σε κάτι τέτοιες φάσεις σκέφτομαι σε τι σημείο έχει φέρει τους ανθρώπους το δημόσιο..Να φέρνεις αγιασμό και να ραντίζεις το προσωπικό που απλά κάνει (σωστά) τη δουλειά του!Μάλλον μάγια μου έκανε..να μην ξυπνήσω και γίνω σαν τους άλλους.φτου μου φτου μου!

Έντονα..?

Περπατάω στο δρόμο λοιπόν χτες,κάνοντας το λάθος να μην υπολογίσω σωστά τα πόσα χιλιόμετρα έπρεπε να καλύψω στην προσπάθεια μου να βρώ ένα κερί veet,που για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους,ή με το όνομα αυτού του καθηγητή ιστορίας(αχ,πως τον έλεγαν,πέπε λε πιου ψευδώνυμο..?),στην αρχαιότητα θα το έβρισκα με λιγότερο κόπο.Κάπου εδώ θέλω να κάνω μια παρένθεση και να σου πω οτι η προβλεπόμενη απόσταση που θα έκανα ήταν μέχρι τον Βερόπουλο,για να μην ακούσω μετά κανένα:ΑΜΑΝ ΠΩΣ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΕΤΣΙ ΕΞΩ!.
Βρίσκομαι που λες τέρμα λεωφόρου Αλεξ. σε αυτό το φανάρι που ποτέ κανείς πεζός δεν επέζησε για να μας πει πως κατάφερε να περάσει,με την πρόθεση να περάσω στην απέναντι όχθη των Hontos ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ περνάει με απελπιστικά αργή ταχύτητα ένα γνωστό αμάξι απο μπροστά μου,με έναν επίσης γνωστό για περίπου 4 μήνες οδηγό να με κοιτάει..
Νομίζω οτι ήρθε η ώρα να σου περιγράψω την κατάσταση που με είδε,για να μην αποκλίσουμε το ενδεχόμενο να με κοιτούσε απλά και μόνο επειδή έκανα εντύπωση με την παρουσία μου.Κάθεσαι?Άλουστα μαλλιά,πιασμένα πάνω με κλάμερ ΚΑΙ στέκα.Αθλητική φόρμα,με ελαφρώς γόνατα,και την μπλούζα του Κώστα i love crepes,σε αφήνω να μαντέψεις εσύ το μέγεθος.Άβαφτη.Αγουροξυπνημένη.Πως είχα βάλει τους φακούς είναι θαύμα,γιατί τα Μοσκίνο γυαλιά μου έχουν σπάσει και θα έβγαινα με τα στρογγυλά του Γυμνασίου.Και μόλις είχα πετάξει την σακούλα με τα τσίτος..ναι,κρίμα.
Υπάρχει και χειρότερο..δεν με ένοιαξε!!Δεν με πείραξε που με είδε έτσι,ούτε που δεν ανταλάξαμε έναν χαιρετισμό.Σαν να μην τον ήξερα,μάλλον όχι,σαν να μην με ένοιαζε να τον μάθω.Τίποτα!Το έντονο συναίσθημα ήταν το ξάφνιασμα όταν συνειδητοποίησα οτι δεν ένοιωσα έντονα.Πώς γίνετε,να θυμάμαι στιγμές με ανθρώπους που ήταν μετρημένες,λίγες,όχι αρκετές,και να σβήνονται μέρες,μήνες..χρόνια?
Τί μας μένει τελικά απο μια σχέση?Νόμιζα τα γεγονότα,αλλά μήπως το μυαλό μας σταματάει τον μετρητή όταν δεν έχει το απαραίτητο καύσιμο,τον ενθουσιασμό ή την έντονη επιθυμία,ή κάτι τελοσπάντων που αυτός ξέρει..?
Ή μήπως δεν αισθανόμαστε για τους άλλους πράγματα,αλλά για μας και έτσι όλα μένουν μέσα μας,στην τράπεζα συναισθήματος μας,και τον αν ζήσαμε πολύ ή όχι φαίνεται απο το ύψος των καταθέσεων μας?Από κει βγήκε το ουδείς αναντικατάστατος?Μπερδεύτηκα τώρα..:-))

Your private island

Και μου έχω πει.Να μην χαζεύω στο skai πρωί-πρωί..fineliving.com "Υour private island" που του εύχομαι ολόψυχα να αλλάξει τίτλο ως "our private island",αν όχι σύντομα,κάποια στιγμή στην ταξιδιάρικη ζωή μας!Τόσο ωραία που σχεδόν δεν εστειάζεις στον,πάνω απο τα ανεκτά επίπεδα,παραδοσιακό ψηλομυτισμό τους..!Bonjour

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣ'ΤρΟΝ ;-p

Πολυγαμικοί,μονογαμικοί,η απλά έχουμε όλοι το ''κουμπί'' μας?

Έτσι και μου πει ποτέ άντρας "πιγκουινάκι μου σε απάτησα λόγω της πολυγαμικής μου φύσης",θα τον πλακώσω στο ξύλο (εντάξει θα πληρώσω κάποιον να το κάνει :-ρ),όχι μόνο που μου το είπε χωρίς προφανή λόγο,αλλά και που δεν μπήκε καν στον κόπο να μου πει την αλήθεια ή τουλ να σκεφτεί ένα αληθοφανή λόγο!
Άκου πολυγαμική φύση!!
Σαν άτομο που ανήκει στα ''όχι και τόσο πιστά μεχρι αηδίας άτομα'' έχω να δηλώσω χωρίς φόβο και με πολύ πάθος οτι μπορεί να μην πιστεύουμε στο θεσμό της σχέσης (δεν θα ξεχάσω την ατάκα του:μα πως είναι δυνατον να την θέλω,η κοπέλα έχει σχέση!!)[ήρεμη είμαι,βαθειές αναπνοές],που είχα μεινει,α ναι,μπορεί λοιπόν να μην πιστεύουμε στις σχέσεις,αλλά πιστεύουμε στην καρδιά μας κυριε πρόεδρε!,και όταν αυτή χτυπάει σε ένα συγκεκριμένο όνομα δεν μας αφορά το κρεββάτι κανενός άλλου!!Εκτός αν είναι ο πανέμορφος 27 χρονος ινδιάνος που είχαμε στη δουλειά χτες,αλλά και πάλι οχι!Πολύ ωραίος Δανάη,πρέπει να είχε κάποια αρρώστια,δεν εξηγείται διαφορετικά..Ωραιομελίτιδα ίσως..{ο Κώστας έχει το cd 3 doors down με το Landing in London και τώρα το ανακάλυψα,το έχω λιώσει το κακόμοιρο απο το repeat!!!}