...Μόνο 7?????????!

Μούμπλε, μούμπλε...
Λοιπόν ότι λίστα και να συντάξω θα είναι ελλειπής. Αφενός γιατί υπάρχουν τόσες ταινίες που θέλω να δω, αφετέρου γιατί κάποια είδη μου αρέσουν περισσότερο από κάποια άλλα...Οπότε πως κρίνω τις 7 αγαπημένες μου; Όπως θα πει κάποιος που με ξέρει, μα φυσικά,με το βαθμό δακρύων που έχεις ρίξει για την καθεμία...Κλαψιάρα; Εγώ;

1. Vanilla Sky (κλάμα πάνω σε μια άσπρη φλοκάτη μέχρι πρωίας)
Ο καλύτερος Τομ και η καλύτερη Πενέλοπε (μέχρι το Volver) πλέκονται και μπλέκονται σε ένα όνειρο που γίνεται σιγά σιγά εφιάλτης.
Αγαπημένη ατάκα: See you in another life. When we are both cats...

2. Notting Hill (κλάμα με συνέπεια κάθε φορά που τη βλέπω)
Το απόλυτο κλισέ όλων των εποχών...απλώς δεν έχω δικαιολογία. Α, και λατρεύω τη σκηνή με το brownie.
Αγαπημένη ατάκα: It was nice meeting you. Surreal, but nice...

3. Eternal Sunshine of a spotless mind (κλάμα με τραγούδια για μανταρίνια-κλημεντίνες)
Ένα avant garde παραμύθι για τη μνήμη και τα κρυμμένα της...παραθυράκια. Η αγάπη τελικά θριαμβεύει; Δεν ξέρουν. Αλλά είναι διατεθειμένοι να ξαναμάθουν.
Αγαπημένη εικόνα: Οι δυό τους κάτω από την κουβέρτα. Κι εκείνος να παρακαλάει να μην του πάρουν κ αυτή την ανάμνηση.

4. Dead Poets Society (κλάμα με κουλτούρα)
Έπαψα να πιστεύω στα δίκαια όσκαρ όταν ανακάλυψα ότι ο Ρόμπιν Ουίλιαμς δεν πήρε Όσκαρ για αυτή την ταινία. Δεν έχω τίποτα άλλο να πω.
Αγαπημένη στιγμή: Όταν ανεβαίνουν όλοι πάνω στα θρανία για να τον αποχαιρετήσουν.

5. Hero (το πιο χρωματιστό κλάμα ever)
Όλες οι υπόλοιπες ταινίες ιδίου τύπου μου φαίνονται απλώς υπέροχες ζωγραφιές. Αυτή ήταν μια ζωγραφιά με νόημα.
Αγαπημένη ιδέα: Η σύγκριση του σπαθιού με την καλλιγραφία: και τα δύο ξεκινάνε από την καρδιά, ο απώτερος στόχος και των δύο είναι κάποια στιγμή να μην χρειάζεται να υπάρχουν.

6. Big Fish (κλάμα με συγγένεια)
Παράξενα πλάσματα και αλλόκοτα περιστατικά οδηγούν το σκεπτικιστή Μπίλι Κράνταπ να συνειδητοποιήσει τελικά πόσο ανάγκη έχει από τα παραμύθια του μπαμπά Γιούαν Μακ Γκρέγκορ
Αγαπημένη ατάκα: I will never dry.
Αγαπημένο δίδαγμα: Όταν όλη η ζωή κάποιου είναι οι ιστορίες του, κάποια στιγμή γίνεται οι ιστορίες του. Και γίνεται αθάνατος...

7. Shakespear in love (κλάμα με δωδεκάμετρο)
Το θέατρο, και η ζωή, και η ζωή, και το θέατρο...Και φυσικά ο Τζόσεφ Φάινς που ήταν απλά κούκλος.
Αγαπημένη ατάκα: To me, you will never fade. Or die.

Κλάψατε καθόλου;;;;; Όχι, ε;