A better daughter. Or son.

Ν. Εχτές πάλι γύρισε από ένα δείπνο. Από τις 6 το απόγευμα μέχρι τις 2 το πρωί.
Δ. Ήταν αρμένικο το δείπνο;
Ν. Με κλειστό το κινητό...
Δ. Α, ήταν στο Μέγαρο Μουσικής.
Ν. Κι όταν γύρισε με φίλησε φευγαλέα στο χέρι και μπήκε γρήγορα για μπάνιο.
Δ. Α...
Ν. Ναι, αλλά μετά όλο το βράδυ μου έκανε σεξ. Οπότε δεν παίζει να με κεράτωσε. Απλά ίσως φιλιόταν με την άλλη.
Δ.Α...
Ν. Ναι, και είδα στο κινητό του ένα μύνημα που έλεγε "φιλάκια παντού"
Δ. Ε, είναι φιλικό μύνημα. Αν μη τι άλλο.
Ν. Ναι, και ένα άλλο σε άλλο νούμερο που έλεγε "οι ματιές μας κλειδώθηκαν η μία στην άλλη"
Δ. Να σε ρωτήσω κάτι; Όλα αυτά δεν σε ενοχλούν; Θέλω να πώ...τόσο πολύ τον αγαπάς που τα ανέχεσαι;
Ν. Δ, δεν είμαι 23 σαν κι εσένα. Στα 39 σου δεν έχεις πολλές επιλογές. ΠΟυ θα βρω άντρα τέλειο;
Δ. Ναι, αλλά αυτός απέχει χιλιόμετρα μακριά από το τέλειος...
Ν. Δεν πειράζει, έτσι είναι ο χαρακτήρας του, να φλερτάρει με όλες. Αν το έκανε μόνο με μία θα ανησυχούσα...

Όταν βγήκα από το σπίτι, γυρόφερνε στο μυαλό μου ο στίχος του Λειβαδίτη "Φτωχές γυναίκες"...

Αλλά μετά το ξανασκέφτηκα. Η Ν. δεν είναι περισσότερο θύμα απ' όσο ο Φ. Εκείνος είναι απλά "ο εαυτός του". Εκείνη διαβάζει πίσω από τις γραμμές (και πίσω από τα SMS) κι όμως μένει μαζί του για αδιευκρίνηστους, δικούς της λόγους. Τον χρησιμοποιεί σαν ελιξήριο νεότητας; Τον αγαπάει; Νιώθει μοναξιά; Λίγο και από τα τρία;

Τελικά στις ανθρώπινες σχέσεις δεν υπάρχουν θύτες και θύματα. Και παρόλο που όπως μου είχε πει ο Γ. πριν χρόνια "η κάθε σχέση είναι τραμπάλα. Πάντα ο ένας θα είναι πιο κάτω για να είναι ο άλλος πιο πάνω", ακόμη και αυτός που νιώθει τα περισσότερα, που δίνει τα περισσότερα, το κάνει τελικά για τους δικούς του λόγους. Παίρνει, με τον τρόπο του.

Οπότε σήμερα, ανήμερα μέρα της γυναίκας, δεν θα μας λυπηθώ. Απλά θα ευχηθώ γιατί...



Sometimes in the morning I am petrified and can't move.
Awake, but cannot open my eyes.
And the weight is crushing down on my lungs, I know I can't breath.
And hope someone will save me this time.
And your mother's still calling you insane and high
Swearing it's different this time.
And you tell her to give in to the demons that possess her
And that God never blessed her insides.
Then you hang up the phone and feel badly for upsetting
Things and crawl back into bed to dream of a time
When your heart was open wide and you loved things just because
Like the sick and the dying.

And sometimes when you're on, you're really fucking on
And your friends they sing along and they love you.
But the lows are so extreme that the good seems fucking cheap
And it teases you for weeks in its absence.

But you'll fight and you'll make it through
You'll fake it if you have to and you'll show up for work with a smile
You'll be better and you'll be smarter and more grown up
And a better daughter or son and a real good friend
And you'll be awake, you'll be alert, you'll be positive though it hurts
And you'll laugh and embrace all your friends
You'll be a real good listener, you'll be honest, you'll be brave
You'll be handsome and you'll be beautiful.
You'll be happy.

Your ship may be coming in.
You're weak, but not giving in
To the cries and the wails of the valley below.
And your ship may be coming in.
You're weak, but not giving in.
And you'll fight it, you'll go out fighting all of them.