Παρασκευή 30 Μαρτίου 2007
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δε νιώθω θλίψη
Νιώθω φόβο
Μην αρχίσω να ξεχνάω
Τη φωνή σου
Την ανάσα σου
Το βλέμμα
Γίνεται να σβήσουν αυτά με τον καιρό;
Ή απλώς είναι τραγούδια που τους έχω χαμηλώσει τον ήχο;
Για να μην πονάω;
Και γιατί δεν είσαι εδώ να μου απαντήσεις;
Αρε μπαγάσα...
Σκέψη βαθειά απο DanaiShips κατά τις 13:00
4 σχόλια:
ίσως κάποια στιγμή να ξεχάσεις τον φόβο σου να νιώσεις,αλλά δεν θα ξεχάσεις..
Είναι δύσκολο να ξεχάσουμε λεπτομέριες ανθρώπων που αγαπήσαμε.. κι ένα απο αυτό είναι και η φωνή τους. Ξέρεις, κι εγώ όταν έχασα τον πατέρα μου σε κάποια φάση ένιωσα οτι ξεχνούσα τη μορφή του και τη φωνή του...όχι όμως, αυτό δεν είναι αλήθεια, γιατί λίγο να κλείσω τα μάτια μου και να τον θυμηθώ..θυμάμαι τα ΠΑΝΤΑ!!!
Δεν νιωθω θλιψη..μα μου'χει λειψει..το κοριτσακι αυτο που αγαπησες τυχαια...
Εξαρταται τι ζησατε ή τι ζειτε...
Ο χρονος ειναι ατιμος..θυμασαι πραγματα που δεν θες να θυμασαι και ξεχνας πραγματα που θες να θυμασαι...
Silent tears mesa eisai. Poly mesa omws
Δημοσίευση σχολίου