Δεν τον θέλεις.Θα τον πάρω.

Σε μια ιδιαίτερη καφετέρια 3 κορίτσια πίνουν τον καπουτσίνο τους..και ξαφνικά: Α- Καλησπέρα κορίτσια! Β,Γ- Καλώς την κι ας μη χώρισε! Δ- Τι?ακόμα με αυτό είσαι?? Α- Γιατί βρε κορίτσια?!Το περδικάκι μου..? Β- Του έχει βγάλει και ψευδώνυμο,παιδιά θα τρελαθώ! Γ- Βρε γλυκειά μου,βρε ζουζούνα μου δεν τα είπαμε?Θα τα ξαναλέμε πάλι? Α- Πότε να είπαμε?τι?πείτε μου ανησυχω! Δ- Φως φανάρι,της έχει κάνει μάγια της κοπέλας,να ξεχνάει ότι της λέμε! Β- Δεν υπάρχει περίπτωση να την μαγεψε,για αυτό είμαι σίγουρη! Δ- Τι λες τωρα,βρίσκεις άλλη εξήγηση? Β- Δεν γίνεται σου λεω..Θα έπρεπε να ξέρει να διαβάζει! Α- Κορίτσια,πάνω σε αυτό θα ήθελα να σας πω κάτι.. Γ- Προσπάθησες να του μάθεις και δεν γίνεται τίποτα,ε?..αναμενόμενο. Α- Κοιτάξτε..το έχω σκεφτεί πολύ όλο αυτό τον καιρό.. Δ- Τα χαπάκια μου Β,δεν μάρέσει το ύφος της.. Α- Δεν θα του πω να χωρίσουμε.Τον θέλω! Δ- Γ ΤΟ ΠΙΕΣΟΜΕΤΡΟ!!!! Α- Είμαστε καλά μαζί,γιατί όχι?! Β- ΓΡΗΓΟΡΑ!!!! Γ- Βαθειες ανάσες,θα μας ξεκάνεις με τα καμώματα σου! Δ- Βρε κουκλίτσα μου,σύνελθε!Ας ξεκινήσουμε απο τα βασικά:Σε 10 χρόνια θα είσαι ευτυχισμένη? Α- Τι έχουμε σε 10 χρόνια..? Β- Πανσέληνο.. Γ- Να μια απάντηση που θα έδινε..αυτός. Δ- Σημείο αναφοράς,ξύπνα! Α- Γιατι??εσυ κανεις τις ερωτικές επιλογες σου με βλέμα καρφωμένο στα 10 χρόνια??? Β- ΤΙ ΕΓΙΝΕ Α??ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΘΕΜΑ???? Α- Μα τωρα είμαι καλά!!Που να ξέρω τι θα γίνει σε 10 χρόνια???? Γ- Χαρά μου..Δεν σου είπαμε να τον χωρίσεις και τώρα..Απλά να μην το βγάλεις απο τα σχέδια σου..τα άμεσα! Α- Εγω τον θέλω. Δ- Μαγια τελικά. Γ,Β- Σιγουρα. Σας αγαπώ πολύύύύύύύύ΄!!!! :)

Αυτο να δεις πόσο αφιερωμένο εξαιρετικά είναι...!

Ki esena s´agapaw...Re:p

...ΑΥΤΟ είναι αφιερωμένο εξαιρετικά!

Σ'αγαπάω ρεεεεεεεεεεεεεε

Αφιερωμένο εξαιρετικά....

Η αβάστακτη ελαφρότητα του μείνε!

Δηλώνω ένοχη για τα παρακάτω κακουργήματα!
Κτητικότητα.
Εγωκεντρισμό.
Ζήλεια(σε ξαφνιάζω το ξέρω).
Αναποφασιστικότητα.
Παραπονιαροσύνη.
Παντελεί έλλειψη σοβαρότητας.
Φλέρτοσύνη(τις διαστάσεις του οποίου δεν έχω αφήσει να σε επιρρεάσουν, η αλήθεια να λέγετε)αλλα ως εκ τούτου..
Απόκρυψη αλήθειας(σε καταστάσεις απόλυτης ανάγκης βέβαια)
Ναζιαρότητα.
Ανασφάλεια.
Ακράτητος ενθουσιασμός μικρού παιδιού.
Και με όλα αυτά το δικό σου δικαστήριο με καταδικάζει αξιαγάπητη!
Και κάπου εδώ σου αφιερώνω το άσμα του Ρέμου..Μη φύυυυγεις!
Με εκτίμηση,στο κουτσουφάκι μου.

Τι να βάλω την Πέμπτη..?

Με μεγάλη ευκολία θα μπορούσα να μετατρέψω αυτό το πόστ σε μαύρο.Αλλά δεν θα το κάνω.Θα μιλήσω ανώδυνα..:)
Ας πούμε οτι λόγω ηλικίας,και σίγουρα παίζει ρόλο η τρυφερή καρδούλα μου,το περιβάλλον στο οποίο εργάζομαι μου παρέχει ερεθίσματα για σκέψη..Το αφήνω εκεί,όχι μαύρο ετσι?Άντε γκρι.
Γενικά,βέβαια πρώτο λόγω σε αυτό έχει η φρυγανιά μου,δεν έχει επιρρεάσει την ζωή μου σε μεγάλο βαθμό.Μπορώ να συζητήσω με μεγάλο ενδιαφέρον ακόμα και αν η μέλισσα που πάει να σε τσιμπήσει θα έπρεπε να γράφετε μελύσα..:) και πολλά άλλα κρίσιμα για την ανθρωπότητα ζητήματα!!Ειδικά με τη φρυγανιά έχουμε ατελείωτες στιγμές απίστευτης αμπελοφιλισοφίας στο ιστορικό μας!
ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΩ!Με το απαραίτητο φυσικά ύφος της ασορτί χαζογκόμενας..Διάβασε τον τίτλο που με κόπο έγραψα,αδύνατον να το ξαναπληκτρολογήσω!
Δεν μπορώ να απαντήσω σοβαρά με τίποτα!!Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα χασμουρηθώ(απο τρελό ενδιαφέρον πάντα για το τρομερό δίλλημα της φίλης μου)..
Στην χειρότερη..θα μιλήσω παραβολικά:Μου ρίχνεις ένα μαχαίρι.Θα κάνω στο πλάι να μην με πετύχει.Γράψε την επικείμενη ερώτηση πάνω του.Θα το παρακαλέσω να με πετύχει να τελειώνουμε!
Δηλαδή..ΒΑΛΕ ΟΤΙ ΘΕΛΕΙΣ ΡΕ ΚΟΠΕΛΙΑ,βάλε ότι έβαλες και χτες και σου δίνω τον λόγω της προσωπικής μου τιμής,όλα θα πάνε καλά!!
Και μετά το ξανασκέφτομαι..Μέσα απο την ψυχή μου,με αγάπη..Πάντα αυτή η ερώτηση να σε βασανίζει.Και γω θα είμαι ευτυχισμένη,όσο ποτέ.Δες το σαν ευχή,δες το σαν χάρη.
Σχόλασα και είδα τον ήλιο να ανατέλει..

Ξέρω τι θέλω...

Άρρωστο βράδυ, μετά από μανιοκαταθλιπτικό dvd με τη Μέρυλ Στριπ και τη Λίντσει Λόχαν να το παίζουν τραγουδίστριες country σε παρακμάζων ραδιοφωνικό σταθμό (μπορώ να συγχωρήσω το σκηνοθέτη μόνο αν το έκανε επίτηδες).
Και πάνω που τελειώνει το dvd κ κλείνουν ανόρεχτα τα μάτια, γυρνάω κανάλι.
Και τη βλέπω.
A sight for sore eyes.
Πιγκουινάκι μου κι εγώ θέλω...
Καταρχάς τις γόβες της (αυτές με τον κόκκινο πάτο, 31 Μαρτίου είπαμε, ε;)
Κατά δεύτερον, τις βόλτες στο Παρίσι (να αφήσουμε τις άλλες δύο στη Ρώμη; Λες να το προσέξουν;)
Κατά τρίτον, ακριβώς όπως το έθεσε:

I want love.
Unconvenient,
one of a kind,
can't-live-whithout the other kind of love.

Κι αυτό το τελευταίο το ένιωσα
Και το νιώθω
Και θέλω να συνεχίσω να το νιώθω
Κι αυτό σαν γνώση, είναι μια κάποια ανακούφιση no matter what...
Τι θα πει, ξύπνα κοπελιά, το Sex & the City τελείωσε;
Style never dies.
Ούτε και η ελπίδα εδώ που τα λέμε.

Άκυρο!

Βλακεία έκανα και πέρασε!Πρίν λίγα λεπτά αν έμπαινες θα έβλεπες μια τεράστια εικόνα και κανένα απο τα γραπτά μας..!!Ευτυχώς έχει περισσότερο μυαλό απο μένα και είχε την καλοσύνη να φτιαχτεί απο μόνο του!
Σήμερα έχω την διάθεση να αναλύσουμε την μη λογική πλευρά της καρδιάς μας..χιχιχαχα!
Μας λείπει κάποιος,ωραία ως εδω?ναι.
Τον σκεφτόμαστε και κυρίως τις ευτυχισμένες μέρες μας κοντά του.ναι?ναι.
Είμαστε δυστυχισμένες και μόνο στην ιδέα της ευτυχίας του,ε?....ε.
Ερχόμαστε σε επαφή μαζί του με λόγια όλο μέλι και σιρόπι.Εμεις ποτέ,ε?πότε-πότε.
Και εδώ γίνετε το έλα να δεις.Αν μας φτύσει,κλαίμε τον χαμένο έρωτα της ζωής μας.
Αν έχει αμφιβολίες,είμαστε έτοιμες για αιώνια δέσμευση.Αν κάνει το λάθος και ανταποκριθεί(και ιδιαίτερα πιο θερμά απο μας)..Βλέπετε έναν καπνό στο βάθος?Εμείς είμαστε!
Γιατι ποτέ δεν χωρίζουμε χωρίς σοβαρό (για μας) φίλη μου.Ποτέ!

Piguinaki καλει φρυγανια!

Δεν ξέρω τι να κάνω για να το διορθώσω...:-(((

Σιγά κυρία μου!

Όταν έχεις την τιμή (την ευθύνη και την χαρά) να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου σε μια κλινική που οι άνθρωποι έχουν πραγματικά πιθανότητες να βγούν όχι μόνο ζωντανοί αλλά κυρίως χωρίς επιπλέον προβλήματα (πέρα απο το μάδημα), έχεις την υποψία ή μάλλον θεωρείς λογικό να αντιμετωπίζεις ανα τακτά χρονικά διαστήματα εκδηλώσεις συμπάθειας στο άτομο σου άντε και θαυμασμού.
Αυτό,από το να σε κυνηγάει μια πορωμένη γιαγιά στο διάδρομο να σε ξεματιάσει επειδή διέπραξες το κατόρθωμα να της βάλεις ορό και ΟΧΙ μόνο αυτό αλλά και να της εξηγήσεις τι αντιβίωση είχε μέσα ο ορός ΚΑΙ να της ορκιστείς με χαμόγελο οτι θα τον αλλάξεις μόλις τελειώσει (ναι τα κατάφερα ΟΛΑ αυτά) είναι άλλο.
Και μόνο σε κάτι τέτοιες φάσεις σκέφτομαι σε τι σημείο έχει φέρει τους ανθρώπους το δημόσιο..Να φέρνεις αγιασμό και να ραντίζεις το προσωπικό που απλά κάνει (σωστά) τη δουλειά του!Μάλλον μάγια μου έκανε..να μην ξυπνήσω και γίνω σαν τους άλλους.φτου μου φτου μου!

Έντονα..?

Περπατάω στο δρόμο λοιπόν χτες,κάνοντας το λάθος να μην υπολογίσω σωστά τα πόσα χιλιόμετρα έπρεπε να καλύψω στην προσπάθεια μου να βρώ ένα κερί veet,που για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους,ή με το όνομα αυτού του καθηγητή ιστορίας(αχ,πως τον έλεγαν,πέπε λε πιου ψευδώνυμο..?),στην αρχαιότητα θα το έβρισκα με λιγότερο κόπο.Κάπου εδώ θέλω να κάνω μια παρένθεση και να σου πω οτι η προβλεπόμενη απόσταση που θα έκανα ήταν μέχρι τον Βερόπουλο,για να μην ακούσω μετά κανένα:ΑΜΑΝ ΠΩΣ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΕΤΣΙ ΕΞΩ!.
Βρίσκομαι που λες τέρμα λεωφόρου Αλεξ. σε αυτό το φανάρι που ποτέ κανείς πεζός δεν επέζησε για να μας πει πως κατάφερε να περάσει,με την πρόθεση να περάσω στην απέναντι όχθη των Hontos ΚΑΙ ΞΑΦΝΙΚΑ περνάει με απελπιστικά αργή ταχύτητα ένα γνωστό αμάξι απο μπροστά μου,με έναν επίσης γνωστό για περίπου 4 μήνες οδηγό να με κοιτάει..
Νομίζω οτι ήρθε η ώρα να σου περιγράψω την κατάσταση που με είδε,για να μην αποκλίσουμε το ενδεχόμενο να με κοιτούσε απλά και μόνο επειδή έκανα εντύπωση με την παρουσία μου.Κάθεσαι?Άλουστα μαλλιά,πιασμένα πάνω με κλάμερ ΚΑΙ στέκα.Αθλητική φόρμα,με ελαφρώς γόνατα,και την μπλούζα του Κώστα i love crepes,σε αφήνω να μαντέψεις εσύ το μέγεθος.Άβαφτη.Αγουροξυπνημένη.Πως είχα βάλει τους φακούς είναι θαύμα,γιατί τα Μοσκίνο γυαλιά μου έχουν σπάσει και θα έβγαινα με τα στρογγυλά του Γυμνασίου.Και μόλις είχα πετάξει την σακούλα με τα τσίτος..ναι,κρίμα.
Υπάρχει και χειρότερο..δεν με ένοιαξε!!Δεν με πείραξε που με είδε έτσι,ούτε που δεν ανταλάξαμε έναν χαιρετισμό.Σαν να μην τον ήξερα,μάλλον όχι,σαν να μην με ένοιαζε να τον μάθω.Τίποτα!Το έντονο συναίσθημα ήταν το ξάφνιασμα όταν συνειδητοποίησα οτι δεν ένοιωσα έντονα.Πώς γίνετε,να θυμάμαι στιγμές με ανθρώπους που ήταν μετρημένες,λίγες,όχι αρκετές,και να σβήνονται μέρες,μήνες..χρόνια?
Τί μας μένει τελικά απο μια σχέση?Νόμιζα τα γεγονότα,αλλά μήπως το μυαλό μας σταματάει τον μετρητή όταν δεν έχει το απαραίτητο καύσιμο,τον ενθουσιασμό ή την έντονη επιθυμία,ή κάτι τελοσπάντων που αυτός ξέρει..?
Ή μήπως δεν αισθανόμαστε για τους άλλους πράγματα,αλλά για μας και έτσι όλα μένουν μέσα μας,στην τράπεζα συναισθήματος μας,και τον αν ζήσαμε πολύ ή όχι φαίνεται απο το ύψος των καταθέσεων μας?Από κει βγήκε το ουδείς αναντικατάστατος?Μπερδεύτηκα τώρα..:-))

Your private island

Και μου έχω πει.Να μην χαζεύω στο skai πρωί-πρωί..fineliving.com "Υour private island" που του εύχομαι ολόψυχα να αλλάξει τίτλο ως "our private island",αν όχι σύντομα,κάποια στιγμή στην ταξιδιάρικη ζωή μας!Τόσο ωραία που σχεδόν δεν εστειάζεις στον,πάνω απο τα ανεκτά επίπεδα,παραδοσιακό ψηλομυτισμό τους..!Bonjour

Ο ΠΟΛΕΜΟΣ ΤΩΝ ΑΣ'ΤρΟΝ ;-p

Πολυγαμικοί,μονογαμικοί,η απλά έχουμε όλοι το ''κουμπί'' μας?

Έτσι και μου πει ποτέ άντρας "πιγκουινάκι μου σε απάτησα λόγω της πολυγαμικής μου φύσης",θα τον πλακώσω στο ξύλο (εντάξει θα πληρώσω κάποιον να το κάνει :-ρ),όχι μόνο που μου το είπε χωρίς προφανή λόγο,αλλά και που δεν μπήκε καν στον κόπο να μου πει την αλήθεια ή τουλ να σκεφτεί ένα αληθοφανή λόγο!
Άκου πολυγαμική φύση!!
Σαν άτομο που ανήκει στα ''όχι και τόσο πιστά μεχρι αηδίας άτομα'' έχω να δηλώσω χωρίς φόβο και με πολύ πάθος οτι μπορεί να μην πιστεύουμε στο θεσμό της σχέσης (δεν θα ξεχάσω την ατάκα του:μα πως είναι δυνατον να την θέλω,η κοπέλα έχει σχέση!!)[ήρεμη είμαι,βαθειές αναπνοές],που είχα μεινει,α ναι,μπορεί λοιπόν να μην πιστεύουμε στις σχέσεις,αλλά πιστεύουμε στην καρδιά μας κυριε πρόεδρε!,και όταν αυτή χτυπάει σε ένα συγκεκριμένο όνομα δεν μας αφορά το κρεββάτι κανενός άλλου!!Εκτός αν είναι ο πανέμορφος 27 χρονος ινδιάνος που είχαμε στη δουλειά χτες,αλλά και πάλι οχι!Πολύ ωραίος Δανάη,πρέπει να είχε κάποια αρρώστια,δεν εξηγείται διαφορετικά..Ωραιομελίτιδα ίσως..{ο Κώστας έχει το cd 3 doors down με το Landing in London και τώρα το ανακάλυψα,το έχω λιώσει το κακόμοιρο απο το repeat!!!}