Σιγά κυρία μου!

Όταν έχεις την τιμή (την ευθύνη και την χαρά) να προσφέρεις τις υπηρεσίες σου σε μια κλινική που οι άνθρωποι έχουν πραγματικά πιθανότητες να βγούν όχι μόνο ζωντανοί αλλά κυρίως χωρίς επιπλέον προβλήματα (πέρα απο το μάδημα), έχεις την υποψία ή μάλλον θεωρείς λογικό να αντιμετωπίζεις ανα τακτά χρονικά διαστήματα εκδηλώσεις συμπάθειας στο άτομο σου άντε και θαυμασμού.
Αυτό,από το να σε κυνηγάει μια πορωμένη γιαγιά στο διάδρομο να σε ξεματιάσει επειδή διέπραξες το κατόρθωμα να της βάλεις ορό και ΟΧΙ μόνο αυτό αλλά και να της εξηγήσεις τι αντιβίωση είχε μέσα ο ορός ΚΑΙ να της ορκιστείς με χαμόγελο οτι θα τον αλλάξεις μόλις τελειώσει (ναι τα κατάφερα ΟΛΑ αυτά) είναι άλλο.
Και μόνο σε κάτι τέτοιες φάσεις σκέφτομαι σε τι σημείο έχει φέρει τους ανθρώπους το δημόσιο..Να φέρνεις αγιασμό και να ραντίζεις το προσωπικό που απλά κάνει (σωστά) τη δουλειά του!Μάλλον μάγια μου έκανε..να μην ξυπνήσω και γίνω σαν τους άλλους.φτου μου φτου μου!