Συνειδητοποίηση: Υπάρχουν αηδιαστικά πολλές γυναίκες στη blogoσφαιρα

- Που μιλάμε με στίχους του Ελύτη
-Που γράφουμε αυτοσχέδια ποιήματα-πονήματα για την απώλεια, την αγάπη, την απώλεια της αγάπης, το φως που πέρναγε μέσα από τις αμυγδαλιές εκείνο το απόγευμα που θα σου έλεγε σ'αγαπω, μπλα μπλα μπλα
-Που έχουμε μπλογκ στους τόνους του ροζ
-Που ακούμε τραγούδια με θρηνητικά σπαρακτικούς στίχους, βάφουμε τα νύχια της ψυχής μας στο χρώμα των Placebo και θρηνούμε. Σπαρακτικά.
-Που "κολλάμε" με ένα συγκεκριμένο μοντέλο άντρα και αρχίζουμε το φλερτ μέσω comments. Κάποτε αν είμαστε τυχερές, we might even stalk him!
- Που χρησιμοποιούμε λέξεις όπως Prada και Manolo Blahnik σαν να είναι κάτι το απτό και καθημερινό. Τι θα πει όχι, δεν είναι;
-Δημοσιογράφοι. Ή αρθρογράφοι. Ή wannabe δημοσιογράφοι που αθρογραφούν αθρόα τα φύλλα θροούν απαλόθραυστα φυλλώμματα ορθρινά.
-Που χάνουμε το χιούμορ μας για έναν άντρα. Κατ' επανάληψη.
- Που χάνουμε τον άντρα μας για ένα χιούμορ. Κατά μία έννοια. Επίσης κατ'επανάληψη.
-Που πίνουμε ζεστό καφέ σε κούπα με ζωγραφιές και έχουμε κρυφές ευαισθησίες.
-Που είμαστε έξυπνες, γλυκές, τρυφερές, witty, μορφωμένες και μελοδραματικές. Και αναζητάμε τον επίσης απλό, καθημερινό, έξυπνο, γλυκό, τρυφερό, witty, μορφωμένο και μελοδραματικό άντρα να μας πάρει από το χεράκι και να ζήσουμε το απόλυτο Love story.
-Που γράφουμε φίρδυν μίγδην σε αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γιουγκοσλάβικα και σουαχίλι, οτιδήποτε προκειμένου να τονίσουμε τη συναισθηματική μας βαβέλ και την πολυπολιτισμική μας ελεγκάντσα...
-Που είμαστε τόσο μα τόσο δήθεν, ειδικά όταν ορκιζόμαστε ότι είμαστε αυθεντικές.
-Που ψάχνουμε το νόημα της ζωής και συζητάμε για έργα τέχνης. Ή το ανάποδο.
-Που έχουμε ένα κρυμμένο δράμα ή έναν φανερό θάνατο στο μπλογκοβιογραφικό μας. Έτσι για αλατοπίπερο.
-Που χρειαζόμαστε μου φαίνεται πολύ ξύλο για να συνέρθουμε.
- Που είμαστε αηδιαστικά τυχερές ώστε να έχουμε α) τέτοια παπούτσια β) τέτοιους άντρες που να μας ενέπνευσαν εκείνα τα συναισθήματα για τις αμυγδαλιές που λέγαμε γ) τέτοια adsl σύνδεση με τη μελαγχολία.
-Που πρέπει να μάθουμε να αυτοχαστουκιζόμαστε καμιά φορά.
-Αυτοχαστουκίστηκα. Ευχαριστώ. Γεια σας.